Aan de hand van dagboekfragmenten recreëert Sarah Waters de leefwereld van Margaret Prior en Selina Dawes in het 19de-eeuwse London. Margaret is een jonge vrouw van goeden huize die met psychologische problemen kampt: na de dood van haar vader en een mislukte zelfmoordpoging besluit ze aan liefdadigheid te doen, maar ze raakt letterlijk en figuurlijk verstrikt in een emotioneel labyrint. In de vrouwengevangenis van Millbank wordt zij een "bezoekster" om de geïnterneerde vrouwen wat sociale en morele troost te brengen, een onschuldige bezigheid die haar echter fataal zal worden. Een van de meisjes met wie zij al snel een speciale band heeft, is Selina, een spiritistisch medium dat wegens mishandeling van een van haar cliënten zit opgesloten. Geleidelijk aan wordt Selina Margarets favoriet en de relatie tussen de twee vrouwen zal uitgroeien tot een echte liefdesrelatie. Maar rond Selina hangt een web van geheimzinnigheid, dat Margaret in een detective-achtig verhaal probeert te ontrafelen, en waarin de almaar toenemende erotische spanning beide vrouwen om beurt tot een wanhoopsdaad voert. Selina wordt voor Margaret een echte manie, zodat zij op zeker moment bang wordt van haar eigen hartstocht.
Affiniteit is in feite "een journaal van het hart", een cliché dat Waters heel bewust gebruikt om een aantal aspecten van literatuur over en door vrouwen in de kijker te zetten. (Je zou haar roman een herschrijving kunnen noemen van de Victoriaanse literatuur vanuit een feministisch enqueer perspectief, met name van het madwoman in the attic-motief). Voor Margaret is haar dagboek de enige uitweg in een maatschappij die wordt gedreven door het goed fatsoen, waarin zij niet past; al schrijvend bouwt zij een wereld op waarin zij zichzelf kan zijn en haar gevoel kan botvieren. Maar al doorziet zij op het einde de waarheid van haar tragische lot -- hoe zij door Selina werd bedrogen -- toch wordt zij eigenlijk het slachtoffer van haar eigen verhaal en haar seksualiteit.
In feite ontsnapt niemand aan zijn lot in dit boek: de gevangenisbewaarsters zijn evenzeer gevangen als de gedetineerden; de kleinburgerlijke wereld is evenzeer verslaafd aan haar eigen uiterlijke schijn als Margaret aan haar laudanum en haar narcisme. Het geheel leest dan ook als een beklijvende, beklemmende roman waarin de architectuur (het gothische, zeshoekige gevangenisgebouw) op één lijn staat met de taal en schriftuur van het dagboek. [Wim Van Mierlo] Masquer le texte

Margaret Prior, de oudste, ongetrouwde dochter van 29 uit een gegoed Victoriaans gezin in Chelsea, is depressief na de dood van haar vader. Op aanraden van een kennis gaat ze in 1874 gevangenen bezoeken in de Londense vrouwengevangenis Millbank. Men hoopt dat ze zich door de ellende die ze daar ziet beter gaat voelen over haar eigen leven. In Millbank bezoekt ze o.a. Selina Dawes, een spiritistisch medium dat erin slaagt haar in haar ban te krijgen. Door op een erg geraffineerde manier gebruik te maken van Margarets ontwakende liefde voor haar en de onvrede over haar leven, bevrijdt Selina zichzelf, maar breekt Margarets leven. De debuutroman van Waters (1966) 'Tipping the Velvet' * trok veel positieve aandacht. Deze tweede, redelijk vertaalde roman bevestigt haar kwaliteiten. Het ambitieuze, originele verhaal, waarin de dagboeken van de vrouwen naast elkaar zijn gezet, is heel boeiend, om niet te zeggen spannend en loopt verrassend af. Bovendien treft Waters raak de beklemmende Victoriaanse wereld, waarin het spiritisme kon gedijen. Omslagillustratie in bruingrijs van kamers met openstaande deuren. Kleine druk. Masquer le texte