Om moeilijke lezers te stimuleren gebruiken Riet Wille en Hugo van Look in dit boekje twee strategieën. Enerzijds sluiten ze aan bij prentenboeken waarin kleuters moeten raden of aanwijzen, anderzijds blijven ze nauw bij de leefwereld van de lezers zodat de relatie tussen beeld en woord onmiddellijk duidelijk wordt. Het resultaat zijn twaalf platen van twee pagina's met telkens zo'n vijftien woorden over het lichaam, dieren, soorten mensen, de tuin (tweemaal), activiteiten, geluiden etc. De vragen zijn gevarieerd: nu eens moet de lezer gewoon lezen wat onder een afbeelding staat, dan weer moet zij een woord selecteren uit een lijst. Meestal betreffen de te lezen woorden eenlettergrepige zelfstandige naamwoorden, drie platen beelden werkwoorden, geluiden en adjectieven uit.

Bij de strategie van het prentenboek schuilt een addertje onder het gras. De lezer zou namelijk even goed kunnen raden in plaats van te lezen. Enige begeleiding is hier dus aangewezen, maar de auteur bouwt ook enkele 'valkuilen' in, zoals subtiele onderscheiden (dief vs. boef), eigennamen en polysemie (das). De geluiden op de plaat 'wat hoor ik daar?', of de adjectieven bij de vraag 'hoe voel ik mij?', kun je moeilijk raden en moet je wel lezen.

De illustraties van Hugo van Look zijn eenvoudig, plezierig en al even direct toegankelijk als de tekst. Er zit veel afwisseling in de wijze waarop de woorden en hun betekenis gepresenteerd worden. Een vrolijke plaat is de voorlaatste: Jan (het centrale personage van dit boekje) verkoopt allerlei absurde zaken als een (kippen)poot, een kus en zelfs poep. Het boekje eindigt met de obligate prent van een klas met op de muur het alfabet en de cijfers (eenheden). [Chris Bulcaen] Masquer le texte

Aanwijsboek tussen prentenboek en eerste leesboek in om oudere kleuters, die al belangstelling krijgen voor letters, tegemoet te komen. De uitgave volgt geen bepaalde leesmethode, maar beperkt zich wel tot woorden van een lettergreep. De auteur blijft dicht bij de belevingswereld van kleuters. Eerst is er een dubbele pagina met een afbeelding van een jongen, waarbij vijftien lichaamsdelen worden benoemd. Dan volgt een dubbele pagina met vijftien werkwoorden in de ik-vorm bij kleine, uitbeeldende plaatjes. Verder zijn er bijvoorbeeldpagina's met klanken, met gevoelens, speelgoed. De gekleurde illustraties zijn clichématig, maar wel rustig. Het boek is ook als kijkboek te gebruiken door jongere kinderen en heel geschikt voor (wat oudere) anderstaligen bij het leren van de Nederlandse taal. Behalve uitgaven van uitgeverij Zwijsen, zijn er weinig specifieke boeken voor kinderen in de fase tussen kleuter en groep 3 in; in die zin voldoet dit boek aan een behoefte. Op het overwegend blauwe omslag duikt een jongetje in een witte golf waarbij verschillende cijfers en letters omhoogspatten, wat de doelgroep zal intrigeren. Voor 5- à 6-jarigen. Masquer le texte

Dit boek biedt aan aanvankelijke lezers een grote greep uit korte woorden (tot vier letters) aan. Woorden worden gecombineerd met illustraties. Zo vormen onbekende woorden geen probleem omdat de prent alles verduidelijkt. Er zit geen verhaallijn in en ook geen echte structuur. Wel worden er ‘thema’s’ gevormd. Die beslaan dan twee hele pagina’s. Aanvankelijk zijn deze thema’s duidelijk: wat eet ik, wie is dat, hoe heet mijn dier, enz. Soms kan het ook verwarrend zijn. Zo heb je een prent met een etalage van een kledingwinkel. Allerlei kledingstukken worden benoemd: schoen, pet, jas, hoed, … Maar er staat ook een illustratie van een das (het dier) bij met de benoeming “das”. Een leuk grapje maar snappen kinderen dit? Ook zijn het vaak stereotiepe beelden: de boer met zijn blauwe salopette en strohalm tussen zijn tanden, de boef met een masker en een grote zak over de schouder, de boef met een gestreept plunje en aan één voet een zware bal met ketting, … De illustraties zijn vrolijk en kleurrijk en onmisbaar bij de woorden.De algemene indruk is eerder rommelig. De woordkeuze is niet echt gericht of doordacht. Het lijkt allemaal nogal willekeurig gedaan. Op zich is ‘Ik duik in mijn boek’ wel een leuk kijkboekje, maar het mist wat structuur en doordachtheid. Misschien een leuk cadeautje voor een beginnende lezer, maar veel zal het niet kunnen bijdragen aan de leeservaring.
Masquer le texte