Prinses Arabella ligt te woelen in haar bed omdat ze morgen eindelijk naar school mag. De volgende ochtend pakt het prinsesje haar schooltas in, en nadat ze beloofd heeft om lief te zijn en goed te luisteren, rent ze de school binnen. Eerst is er de "gracieuze buigles", daarna volgt de "keurig rechtop-lopen-les" en ten slotte moeten de prinsessen ook nog leren om linten door te knippen. Tijdens de rekenles ergert prinses Arabella zich dan weer aan de domme vragen. "Ik vind school niet leuk meer!" stampvoet ze: "Ik wil naar huis."

De prinsessenjuf heeft echter te doen met Arabella en belooft haar dat ze er morgen een speciale dag van zullen maken: iedere prinses mag haar lievelingsdier mee naar school nemen. Prinses Ling neemt haar mooiste vlinder mee, prinses Sofie haar lievelingspoes. En prinses Arabella? Die komt aandraven met haar lievelingsolifant, om er vervolgens nog eentje mee te brengen. Want wat is er leuker dan één olifant? Twee olifanten!

Ook dit tweede prentenboek over prinses Arabella is bedoeld voor kinderen vanaf drie jaar, die zeker enthousiast zullen worden van de kleurrijke illustraties en het eenvoudige verhaal. Wat herkenning betreft, valt het boek voor hen dan weer wat tegen. Het doelpubliek zou zich immers meer aangesproken voelen als de schoolsituatie een beetje op hun eigen situatie leek. In de kleuterklas wordt uiteraard geen "gracieuze buigles" gegeven, maar kleuters krijgen al evenmin rekenles. Aangezien het boek toch ook bedoeld is om kleintjes gerust te stellen aan het einde van een lange zomervakantie, zou het wat meer houvast mogen bieden.

Het verhaal loopt over 12 dubbele bladzijden, en heeft een goede spanningsboog en een verrassende plot. Jammer genoeg krijgt het verhaal ook een overbodig staartje. Dat de boekentas van het prinsesje de vorm van een olifant heeft en dat haar lievelingsdier vervolgens een olifant blijkt te zijn, is dan wel goed gevonden en op niveau, maar dat twee olifanten leuker zijn dan één, is nogal flauw.

De tekst loopt vlot en is goed gedoseerd. Woorden als 'gracieus' zijn misschien wat te hoog gegrepen, maar ze komen weinig voor. De grote, kleurrijke illustraties zijn grotendeels vervaardigd met ecoline op ruw aquarelpapier. Hier en daar werd er gebruikgemaakt van een afstoottechniek die het geheel een artistieke toets geeft. De prenten bieden een goede mix van duidelijke, omlijnde elementen en ietwat wazige vlakken. Opvallend is ook de kadrering. Freeman neemt de lezer bij de hand en toont hem heel doelgericht datgene wat ze wil tonen. De personages zijn ten slotte speels, en door ieder prinsesje een andere huidskleur te geven krijgt het verhaal ook een multiculturele laag, die gelukkig speels werd aangebracht. [Sandrine Lambert] Masquer le texte

Prinses Arabella gaat voor het eerst naar school. Ze leert er buigen, keurig rechtop lopen, lintjes doorknippen, maar ook rekenen. Prinses Arabella vindt het niet leuk om te rekenen! De prinsessenjuf heeft een idee: iedereen mag de volgende dag haar lievelingsdier mee naar school nemen. Prinses Arabella neemt haar olifant mee. Na 'Prinses Arabella is jarig'* (Leespluim maart 2007) is dit het tweede boek over Prinses Arabella. Weinig tekst; kleurrijke illustraties, veelal doorlopend over twee pagina’s. Het boek biedt goede aanknopingspunten om het thema ‘andere culturen’ bij kleuters te behandelen. Aantrekkelijk omslag met daarop Prinses Arabella die de handen van haar ouders vasthoudt op weg naar school. Met knipplaat, die gebruikt kan worden als puzzel. Leuk, aandoenlijk verhaal over de eerste schooldag van een prinses. Vanaf ca. 4 jaar.

Het prentenboek mist 'elan' in vele opzichten. Op het eerste gezicht oogt het aantrekkelijk door de levendige kleuren maar de illustraties zijn statisch, in een stereotiepe vormgeving met weinig expressie. Het thema 'prinsesjes op de kleuterschool' zal kleuters zeker aanspreken maar het verhaal mist animo. Het donkere prinsesje Arabella is dolblij dat ze naar school mag. Op deze prinsessenschool leert ze hoe ze zich als prinses moet gedragen. Wat op de duur gaat vervelen en om voor wat afwisseling te zorgen mogen ze de volgende dag hun lievelingsdier mee naar school brengen. De juf kijkt dan ook verrast op wanneer Arabella met een olifantje aan komt zetten, maar dit is nog niet alles. Op jufs verzuchting Wat is er leuker dan een olifant in de klas? antwoordt Arabella Twee olifanten!! Op de prent is te zien dat ook mama olifant is komen opdagen. Dat is echt te veel voor de juf! Deze ontknoping is voor een kleuter niet erg duidelijk en ze zullen er ook de humor niet van inzien. Het geheel komt matig over.

Masquer le texte