Jesse Kreek woont samen met zijn moeder in een armoedig appartement. Jesse heeft geld nodig om zijn moeder te verrassen op haar verjaardag en reageert op een vreemde advertentie in de krant. Zo ontmoet hij een professor die lid is van een bijzonder genootschap dat andere planeten in kaart brengt. Jesse reist met hem mee naar een andere planeet. Maar als ze niet meer terug kunnen, neemt hun avontuur een onvoorziene wending. Tijdens de reis ontmoeten ze woeste krijgers, een koning, elfen en zelfs een draak! Martin Howard staat bekend om zijn grappige boeken en dat geldt ook zeker voor dit boek. De reis die Jesse met de professor maakt is bizar en absurdistisch. Howard speelt een spel met de verwachtingen van de lezer en stopt er de meest bizarre wendingen in. Hij heeft ook erg grappige karakters gecreëerd die de lezer meerdere malen laten glimlachen. Soms wordt het verhaal onderbroken door een alwetende verteller. Die haalt de lezer een beetje uit het verhaal en maakt de spanning iets te kunstmatig. Dat is jammer, want het verhaal is al spannend genoeg en heeft zo’n stem eigenlijk helemaal niet nodig. Een avontuurlijk en vooral grappig eerste deel van een serie. Met grappige tekeningen en landkaarten, ook op de schutbladen. Ook in het Engels aangeboden*. Vanaf ca. 9 jaar. Masquer le texte

Jesse Kreek is een doodnormale jongen die voor z'n moeder een cadeau wil kopen, maar daar heeft-ie geen geld voor. Hij zoekt zichzelf dan maar een jobje, en komt zo, via een vreemde advertentie, terecht bij een zeer speciale professor. Samen gaan ze op een brommertje op avontuur naar de planeet Zonderling – die naam zegt genoeg, nee? – , en al snel komen ze vreemde figuren tegen waardoor ze de reis niet zo gemakkelijk zullen vergeten.

Deze klepper van om en bij de 340 bladzijden, omvat een avontuurlijk en absurd verhaal van een jongen die door de ruimte reist. Het verhaal leest in haar 30 korte hoofdstukken best vlot, en doet denken aan een heuse queeste. De talige humor (knap staaltje vertaalwerk, trouwens) werkt aanstekelijk. Het sarcasme gunt de lezer toch enige vorm van relativering in het fantasierijke verhaal. Vertelperspectieven en verschillende wijzen van schrijven (denk aan posterteksten, dialogen, reisgidsteksten ...) wisselen elkaar voortdurend af. Dat geeft dan wel een spannende snelheid aan het boek, het brengt ook een voortdurende onrust mee, waarbij je als lezer soms het gevoel hebt telkens achter Jesse en de professor aan te moeten rennen, zonder ophouden. Het is echter nooit zo storend dat je als lezer afhaakt.

Jesse's ruimtereis is trouwens ook fijn geïllustreerd, waardoor de gebeurtenissen toch nog wat meer vorm krijgen; de prenten zijn dan wel zwart-wit, ze weten de fantasie te prikkelen in hun geestige, aantrekkelijke stijl. Ook het doorbreken van de traditionele rollenpatronen wekt sympathie op voor het boek en haar karakters. Jesse blijft tussen al het geraas onverstoord de warme persoon waar je al snel een klik mee hebt.

En heb je na al die pagina's nog niet genoeg gekregen van al het stunt-en-vliegwerk van Jesse en de professor, dan kan je alvast aan deel 2 beginnen! 

Masquer le texte