De droomvilla is een fantasierijk verhaal over een dappere jongen die met zijn angsten geconfronteerd wordt en overwint. Alleen de eerste pagina kan zich ook echt afspelen in het leven van een teleurgestelde negenjarige die twijfelt aan zichzelf, de rest van het boek is pure fantasie.
José van de Burgt kruipt helemaal in de huid van Vincent, een jonge voetballer die last heeft van nachtmerries. Hij komt terecht in een vreemde wereld en mag geen contact hebben met "de andere kant" voor zijn nare dromen verdwenen zijn. Gelukkig telt de menselijke tijd niet in dit bestaan, zodat niemand Vincent zal missen terwijl hij zich laat helpen. Zijn gids Mosse, die het midden houdt tussen een elfje en een spook, zal Vincent de weg wijzen door zijn dromen. Ze heeft wit engelenhaar, zweeft een stukje boven de grond en zal door haar lieflijke en grappige karakter zeker de sympathie van de lezer kunnen opwekken. Verder maken we kennis met Husseklus, die de oude dromen verzorgt, Valma, de signaalvanger, en Kwiebe, de verstrooide dromenbouwer, die het liefst in zijn laboratorium knutselt en een gek taaltje hanteert (zo zegt hij vaak twee keer hetzelfde, zoals "uitleggen en verklaren" of "tot ik er bij neerval en op de grond lig"). Ook leuk voor de lezer zijn wellicht de vreemde woorden die passen bij het raadselachtige in de droomvilla, zoals een "feitenbreier" of "hemelwazige mensen".
In de fantasiewereld uit dit boek komen vele soorten dromen voor, zoals "bloosdromen", "klammehandendromen" en "voetbaldromen". Oude dromen worden er gewassen en gestreken en in goede volgorde gelegd, zodat je ze weer kan nemen als je ze nodig hebt. De tijd wordt er bovendien uitgedrukt in maankwartieren, met een "kasseklip" kan je een droom verkorten, en illusies zijn hier een soort deegwormpjes in een groene brij.
Wanneer een verstoorde dromer zoals Vincent de droomvilla betreedt, kan hij slechts terugkeren naar zijn eigen wereld nadat hij drie dromen gehad heeft: een oude droom, een ongeboren droom en een driesterrendroom. Als hij die drie achterlaat, kan hij weer naar huis, wordt hem gegarandeerd.
In een cursieve letter lezen we de drie dromen van onze jonge held, die telkens worden aangevuld met een sprekende illustratie van de hand van Jan van Lierde. Vooral het tafelvoetbalspel bij de laatste droom is erg expressief: de 22 spelers hebben stuk voor stuk het verbeten gezicht van Milan, die Vincent voortdurend pest omdat hij wellicht jaloers op hem is. Verder blijft het boek sober, met een tiental zwart-wittekeningen van de vreemde wezens. Op die manier wordt de fantasie des te sterker geprikkeld: de tekst roept allerlei vreemde situaties in het leven waarbij je zelf een voorstelling moet maken. Niet iedereen zal helemaal meegaan in deze fantasie, maar de auteur is er alleszins in geslaagd om een leuk en soms best spannend verhaal te brengen voor jonge lezers die graag wegdromen. Zij zullen bovendien blij zijn dat het met het hoofdpersonage uiteindelijk goed afloopt. Jammer dat de redactie enkele taal- en spellingfoutjes over het hoofd zag. [Lydi Adriaensen] Masquer le texte

Iedereen droomt weleens, maar Vincent heeft zo veel nachtmerries dat hij er niet meer van kan slapen. Hij belandt op het droompad en komt in zijn eigen droomvilla terecht. Hier moet Vincent drie opdrachten uitvoeren om van zijn nachtmerries af te komen. En zo start een fantasierijk en spannend verhaal over iets wat iedereen doet: dromen. De auteur tracht fantasie en angst met elkaar te verenigen. Toch mist het verhaal een zekere snelheid en spanning en is het voorspelbaar. Het verhaal leest wel gemakkelijk weg, het taalgebruik is vlot en eigentijds. In de tekst (duidelijke druk en ingedeeld in hoofdstukken) staan veel dialogen. De auteur, een bibliothecaris, is een verhalenverteller. Het is haar tweede boek en de verhalen spelen zich af in een gefantaseerde wereld. Het verhaal is verlucht met een tiental zwart-witillustraties die nogal stijf aandoen. Het verhaal is geschikt voor lezers die last hebben van nachtmerries en deze hanteerbaar willen maken. Vanaf ca. 9 jaar.

Vincent heeft een probleem: Milan pest hem altijd op het voetbal. Daardoor kan Vincent niet meer slapen en heeft hij steeds nachtmerries. Op een ochtend vertrekt hij met tegenzin naar de voetbaltraining. Eenmaal buiten merkt Vincent plots dat alles veranderd is. Hij herkent niets meer. In deze nieuwe, vreemde wereld ontmoet hij Mosse, een vreemd, zwevend wezen. Mosse brengt Vincent naar een grote woonst. Daar ontmoet hij Husseklus, Kwiebe en Valma. Vincent komt te weten dat hij zich in het droomheelal bevindt en dat de vier wezens zijn droomgevers zijn. De woonst waar ze zich in bevinden, is Vincents persoonlijke droomvilla. De droomgevers willen Vincent helpen om van zijn nachtmerries af te raken. Hij zal een oude, een ongeboren en een driesterrendroom moeten dromen. Daarvoor moet hij natuurlijk zijn angsten onder ogen zien en overwinnen. Lukt dit niet, dan zal Vincent nooit meer kunnen dromen want dan verdwijnt zijn villa en de vier wezens. De tekeningen bij dit fantasievolle verhaal zijn sober, donker en heel toepasselijk als sfeerschepper. Het onderwerp 'nachtmerries' wordt op een originele manier benaderd. Soms gaat het er heel technisch aan toe of wordt het echt surrealistisch. Dit bemoeilijkt de inleving in het verhaal, dan onnodig ingewikkeldgemaakt wordt. De opstap naar deze 'droomwereld' ligt te hoog. De schrijfstijl heeft bovendien niks bijzonders.

Masquer le texte