Debuutroman over de strijd van ouders met de (Britse) overheid om voor hun zwaar autistische, niet-sprekende tienjarige zoon de juiste school en mogelijkheden te vinden en te krijgen. De ik-persoon is de vader die - bewust, als deel van de strijd om erkenning van het probleem - intrekt bij zijn vader, een holocaust overlever. De oude man weet goed met zijn kleinzoon om te gaan en vertelt hem over zijn verleden, iets wat hij nooit eerder gedaan heeft. Zo ontstaan er twee dramatische verhaallijnen. De lezer die geen ervaring met autisme heeft, wordt hard geconfronteerd met het aangrijpende en soms grappige gedrag van een autistisch kind en de chaos, maar ook liefde die zo’n kind creëert; anderen zullen veel herkennen. Het verhaal speelt zich af in Londen. De schrijver is ervaringsdeskundige, het verhaal is half autobiografisch. De hoofdpersonen komen allemaal sympathiek over. Een aangrijpend, positief verhaal.