In haar reeks 'Gevoelens' wil Jane Bingham jonge kinderen leren denken over en omgaan met nieuwe situaties en de gevoelens die daarbij komen kijken. Gevoelens kunnen immers verwarrend zijn voor een kind. Elk deel van deze reeks behandelt een ander gevoel, in totaal schreef Bingham vier boekjes: Boos, Blij, Verdrietig en Bang.
Telkens wordt eerst als het ware de theorie rond een bepaald gevoel uiteengezet. Dat gebeurt aan de hand van rechtstreeks aan de lezer gestelde vragen: "Hoe denk je dat Ben zich voelt?" of "Wanneer was jij voor het laatst bang?". Een dergelijke manier van werken leert jonge kinderen hoe ze hun gevoelens kunnen verwoorden. Daarna wordt uitgelegd wat een bepaald gevoel met je doet. Dan volgen twee verhalen, telkens van een jongen en een meisje, om de theorie als het ware toe te lichten. De verhaaltjes in de ik-vorm sluiten sterk aan bij de leefwereld van jonge kinderen, bv. het gevoel blij wordt geïllustreerd met een verjaardagsfeestje, het gevoel verdrietig met de dood van een huisdier. Ten slotte krijgt de lezer suggesties om met deze gevoelens om te gaan, bv. "Wat kun je doen om verdriet bij jezelf of bij een ander te doen ophouden?" of "Wat kun je doen om blijdschap door te geven?". Ook hier ligt de kracht in het rechtstreeks aanspreken van de lezer.
Deze prentenboeken bevatten een minimum aan tekst, en moeilijke woorden worden achteraan in een woordenlijst nog eens extra uitgelegd. De paginagrote illustraties zijn apart. Helen Turner maakt gebruik van zachte kleuren en zwarte omlijningen. Die zorgen ervoor dat de boeken een jaren '60 look and feel krijgen. De figuren doen denken aan de stijl van de in die tijd in Vlaanderen beroemde Jaklien. De gezichten van de figuren spreken niet. Enkel de figuur die het gevoel in kwestie ervaart, heeft geen levenloos poppengezicht. Af en toe lijkt de illustrator een collagetechniek te hanteren. Dat is het geval bij kledingstukken waarop een textielprint is afgedrukt en voor het haar van sommige figuren dat uit een bestaande foto lijkt geknipt. De tekst is in een groot lettertype doorheen de illustraties gedrukt. De boeken worden afgesloten met verwerkingssuggesties voor ouders en opvoeders. Samen lezen en werken rond deze gevoelens wordt hierdoor gemakkelijker. [Hilde Debacker] Masquer le texte

Groot vierkant prentenboek waarin zowel in tekst als in illustratie wordt uitgelegd wat het gevoel 'verdrietig zijn' betekent. Twee kinderen worden als voorbeeld genomen. Omar wordt op school gepest en voelt zich daardoor eenzaam en verdrietig, Anne had een konijn dat is doodgegaan waardoor zij erg verdrietig werd. Maar er wordt ook uitgelegd hoe troost te geven en hoe elkaar te helpen het verdriet te dragen. De ietwat merkwaardig uitgevoerde kleurige illustraties zijn wellicht met de computer gemaakt, waarbij de stofstructuur goed zichtbaar is. De kindergezichten zien er soms wat raar uit. De tekst staat meestal duidelijk in vrij grote, wat dunne letters op de illustraties, soms in kleurige ballonnen. Het is geen vrolijk boek; humor en relativering ontbreken. Maar goedmaken en troosten worden ook besproken. Daarom toch een bruikbaar prentenboek om het begrip verdriet bespreekbaar te maken. Met veertien adviezen waarin opvoeders worden geïnformeerd hoe het boek als opvoedkundig middel kan worden gebruikt. Met woordenlijst en register. In deze nieuwe serie over gevoelens zijn ook delen verschenen over blijdschap, boosheid en bang zijn*. Vanaf ca. 3 t/m 5 jaar. Masquer le texte