Een speelfilm van Federico Fellini (1920-1993) waarin een symphonieorkest tijdens de repetities gevolgd wordt door een televisieploeg. De orkestleden vertellen vol trots over hun vak en hun instrument. Langzamerhand ontstaat er verzet tegen de autoritaire dirigent, beginnend bij de jongere musici, maar na een periode van chaos wordt de repetitie op de normale manier voortgezet. De meningen over deze film, die gezien wordt als een politieke allegorie, verschillen. De Speelfilmencyclopedie (zesde editie, 1995): '(...) Merkwaardige en misplaatste didactische film waarbij de gelijkstelling van de dirigent aan Hitler nergens op slaat. De orkestleden zijn weer gerecruteerd uit Fellini's rariteitenkabinet wat amusant, maar niet verrassend is om naar te kijken. (...)' Peter de Bruijn (NRC 9-1-'09): '(...) In het groteske Prova d'orchestra laat Fellini de burgerlijke en de revolutionaire kunstopvatting grandioos op elkaar botsen (...) is enigszins gedateerd. Geeft niks, want er blijft genoeg te genieten over. (...)' De filmmuziek is van Fellini's vaste componist Nino Rota. De dvd bevat geen extra's. Masquer le texte