De debuutfilm van Fabrice Gobert speelt zich af in 1992 in een keurige stad in de buurt van Parijs. Wanneer de 16-jarige scholier Simon Werner spoorloos verdwijnt, leidt dat tot een stroom van geruchten onder zijn medescholieren en tot toenemende angst en spanning. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van vier scholieren, waardoor de puzzelstukjes steeds verschuiven. Coen van Zwol (NRC 9-3-'11) vindt de film intrigererend en als debuut 'best geslaagd', maar ook pedant en enigszins teleurstellend. Floortje Smit (Volkskrant 10-3-'11): '(...) ondanks die nadrukkelijke vertelstructuur weet Gobert gekunsteldheid te voorkomen – niet in de laatste plaats door het natuurlijke acteerwerk. (...) Na alle wilde fantasieën die zijn werkwijze oproept, kan de uiteindelijke ontknoping niet anders dan teleurstellend zijn. Maar tegen die tijd vraag je je al veel interessantere dingen af: is het mogelijk de ander echt te kennen, in een levensfase waarin je voor jezelf een raadsel bent?'