Aanhalingstekens telt vier afdelingen en één afzonderlijk inleidend gedicht dat niet toevallig 'Zicht' heet. Een van de centrale motieven in de hedendaagse poëzie is precies dat ze op een bijzondere manier zicht geeft op de werkelijkheid. In dit gedicht slaat de titel op de wens om het hele leven te kunnen overzien, los van het beperkte blikveld van jezelf. In zijn sterkste gedichten werkt Van de Vendel één beeld consequent uit in een vloeiende beweging. Dit is het geval in 'Oude handen', het titelgedicht uit de eerste afdeling, over ouderdom, grootouders en de dood. Handen worden voorgesteld als een reliëfkaart die hun gebergte en rivieren vol verhalen durven tonen. Het beeld doet denken aan het gedicht 'De hand van mijn vader' van Armand van Assche, dat echter eenvoudiger verwoord is. In 'Som' is de beeldspraak een poging om tenminste in woorden de dood te verschalken. De fascinatie voor beelden heeft ook een keerzijde. Soms is de uitwerking te gezocht, zoals in 'Feest', waarin het beeld van opa en oma op de dansvloer als een auto geforceerd klinkt en botst met het tedere gevoel dat het gedicht oproept. Ondanks de vraagtekens die ik plaats bij de toegankelijkheid van een aantal verzen uit deze bundel, bevat Aanhalingstekens heel wat fascinerende gedichten die door hun rijke beeldtaal uitnodigen om je zicht op het leven te verdiepen. Vanaf 12 jaar. [Jan Van Coillie] Masquer le texte

Aanhalingstekens moeten citeren òf ironiseren. Van de Vendel zet zowat zijn ganse geschiedenis en bestaan ertussen. Om te accentueren dat ze er echt 'letterlijk' zijn en ze vast te leggen, maar tevens om ze te verlichten en te verluchten met subtiele humor. Vier afdelingen heeft deze poëziebundel. 'Oude handen' over gestorven grootouders, alleen aanwezig in de herinnering (en in deze schitterende verzen); 'Vaders van goud', zeer persoonlijke interpretaties van schilderijen (gelukkig mee afgebeeld); 'Insectensport', verrukkelijke relativeringen van sportprestaties, vol verrassende, geestige beelden; 'Aanhalingstekens', de biografie van 's dichters liefde en de teloorgang ervan. De vorm is heel vrij, maar het ritme smeedt de gedichten altijd tot een sterke eenheid. Zelden is er eindrijm, maar allerlei vormen van binnenrijm haken virtuoos op elkaar in. De gedichten blinken uit door een rijke en vrijwel altijd rake beeldentaal Een voortreffelijke bundel, een heel stuk volwassener dan veel volwassenenlectuur en al even voortreffelijk uitgegeven. Voor zeer geoefende en zeer geïnteresseerde jongere lezers vanaf ca. 15 jaar. Masquer le texte