Jeugdauteur Dirk Bracke zit tegen een jubileum aan. Met 'Roller-coaster' heeft de Stekense successchrijver zopas zijn negentiende roman afgeleverd.

Bracke is één van de populairste jeugdauteurs in Vlaanderen. In bijna twintig jaar tijd verkocht hij al meer dan 300.000 exemplaren van zijn jeugdboeken en won hij verscheidene prijzen. In zijn boeken pakt hij onverbloemd maatschappelijke thema's aan, vaak rond de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren en seksueel geweld. In 'Rollercoaster' speelt een meisje met borderline de hoofdrol. "Haar emoties bewegen als een rollercoaster omhoog en dan weer pijlsnel naar beneden. Vandaar de titel van het boek", legt de auteur uit. "Ze zoekt naar liefde en aandacht en een manier om met haar onzekerheid om te gaan."Net als bij zijn vorig werk deed Bracke heel wat research. "Ik vond twee tienermeisjes met borderline die ik verschillende keren interviewde over hun leven. Zo kon ik me inleven in de ervaringen van mijn personages. Daarnaast praatte ik ook met psychiaters om mijn beeld over de persoonlijkheidsstoornis te vervolledigen."  (PKM)

Masquer le texte

Stekene De schrijver, die in een vorig leven postbode was, verkocht in 19 jaar tijd al meer dan 300.000 exemplaren van zijn jeugdboeken.

Bovendien werd zijn werk al vertaald naar het Deens, Duits, Spaans en Pools.

Ook als luisterboek of in braille zijn werken van hem te vinden. De meeste van Brackes boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen uit de zelfkant van de maatschappij.

Hij is een veelgevraagd spreker in scholen en bibliotheken. Op de jaarlijkse boekenbeurs in Antwerpen is het steevast aanschuiven voor een handtekening.

'Ook dit jaar weer,' bevestigt Dirk, 'maar wanneer je ouders op bezoek krijgt met hun tienerzonen of dochters en zij zeggen dat ze zelf al je boeken gelezen hebben toen ze jong waren, dan besef je plots dat je zelf oud wordt', lacht de schrijver.

'Volgend jaar ben ik dan ook al twintig jaar bezig, want mijn eerste boekUur nul kwam uit in 1993. Intussen ben ik de tel kwijt, maar ik denk datRollercoaster mijn 25ste boek is.'

Borderline

In Brackes nieuwste boek speelt een meisje met borderline de hoofdrol. Als je lijdt aan het borderlinesyndroom, vertoont je hele leven een patroon van heen en weer zwalpende emoties, chaotische relaties en instabiliteit in je zelfbeeld.

'Haar emoties bewegen als een rollercoaster (achtbaan) omhoog en dan weer pijlsnel naar beneden. Vandaar de titel van het boek', legt de auteur uit.

'Ook voor dit boek deed ik heel wat research. Ik sprak uitvoerig met Helena (20) en Jessica (23), die beiden lijden aan borderline. Zodra ik inzicht heb in de problematiek, is dat het uitgangspunt van het boek.'

Intussen is de auteur zijn volgende project aan het voorbereiden. 'Het staat nog niet echt vast, maar het volgende boek zal over drugs gaan of over transgenders (jongens in een meisjeslichaam of omgekeerd, nvdr.). Momenteel verzamel ik over beide onderwerpen de nodige informatie en wat het wordt, beslis ik binnenkort.'

Masquer le texte

Kaylee kampt met een minderwaardigheidscomplex en hevige wisselende emoties. Ze voelt zich dom en lelijk, in de klas kan ze niet volgen en thuis duwt haar zus Demi haar nog dieper de afgrond in. Op de kappersschool bloeit Kaylee open, maar ze blijft hunkeren naar erkenning, wat leidt tot extreem impulsief gedrag. Ze gaat de ene korte relatie na de andere aan, tot ze Thierry ontmoet, die haar de broodnodige warmte en geborgenheid geeft. Maar ook hier steekt de twijfel de kop op: wat als Thierry zou merken dat ze hem niet waard is? Dus verbreekt Kaylee hun relatie en stort ze zich volop in het uitgaansleven. Toch kunnen drank en seks Thierry niet uit haar hoofd bannen. Kaylee onderneemt verschillende zelfmoordpogingen, tot ze uiteindelijk op haar zeventiende in de psychiatrie belandt. Het boek eindigt hoopvol, met een hereniging van de twee geliefden.
Om op Kaylees verhaal voorbereid te zijn, is het nodig de inleiding van Jessi, een borderlinepatiënte te lezen. Wie dit niet doet, komt in een ongelooflijk verhaal terecht over een door seks geobsedeerde puber. Het begrip ‘borderline’ komt pas voor in het laatste deel, bij een voorlopige diagnose in de psychiatrische kliniek. Tot zolang mag de lezer dus raden wat er met Kaylee aan de hand is. Tussen haar twaalfde en zeventiende is er in het verhaal nooit een ernstige aanmaning vanwege de school, nooit een confrontatie met de dokter, geen beduidend onderzoek. Haar verhaal mag dan wel deels voor zielsgenoten herkenbaar zijn, onvoorbereide lezers lezen het met ongeloof.
Dirk Bracke werkt alle kenmerken van een extreme borderlinepatiënte stap voor stap af, geconcentreerd in één persoon. De eigenschappen vergroot hij uit en zet hij in frappante scènes en beelden om. Kaylee is zelf aan het woord, waardoor de visie op haar probleem eenzijdig is. 
Bracke start met het lage zelfbeeld van Kaylee. Naast de pesterijen op de lagere school — waar zelfs de leraar aan deelneemt — is het vooral haar zus Demi die Kaylee ongenuanceerd negatief behandelt. Haar spot wordt amper door hun moeder gecorrigeerd. Bracke vertaalt deze emotionele verwaarlozing in een sprekend beeld: Kaylee moet de truitjes van haar zus verder afdragen, wat haar tot diep in haar puberteit achtervolgt.
Bij het opgroeien verplaatst Bracke de aandacht naar Kaylees sterk wisselende stemmingen. De dieptepunten — met herhaalde zelfmoordpogingen — wegen amper op tegen de veelvuldige en expliciet beschreven drank- en seksscènes. Daarin profileert Kaylee zich in de eerste plaats als een bijzonder naïeve puber. De geloofwaardigheid boet erbij in. Haar extreme, tot dan toe niet geduide gedrag nodigt bovendien niet tot sympathie uit. 
Daarna komt nog even automutilatie aan bod: Kaylee snijdt zichzelf in de armen, en al draagt ze winter en zomer topjes, toch wordt dit slechts sporadisch opgemerkt. Ook dissociatie duikt op: ze ziet zichzelf af en toe acteren als in een film en acht zich niet verantwoordelijk voor haar daden: ‘Ik zie het allemaal gebeuren, maar het lijkt alsof ik het niet ben die de dikke koe in de klem houdt. Nee, het lijkt alsof ik vanaf het plafond naar het bed kijk.’
Tussen Kaylees voortsnellende leven door wordt nog vluchtig een tweede probleem aangeraakt: de pesterijen van moslim Khalim (of ‘Khalid’-[sic]) tegenover Kaylees vriend Joachim, die homo is. Meer dan een paar onuitgewerkte regels stelt het niet voor.
Door het verhaal van Kaylee loopt het gevoel van eenzaamheid en het zoeken naar geborgenheid. Dit wordt mooi gesymboliseerd door haar gehechtheid aan haar troetelbeertje Bobo, maar die ene draad houdt dit vermoeiende boek niet recht. Vermoeiend, want de titel, ontleend aan een song van Gwen Stefani, staat zowel voor Kaylees gedrag als voor dit eenzijdige verhaal zelf. Het beschrijven van een dergelijke gedragsstoornis vraagt een genuanceerder aanpak, met geloofwaardige tegenspelers. Zo niet ligt pure sensatie op de loer.  [Jet Marchau] Masquer le texte

Kaylee heeft borderline. Ze wordt op school gepest, vanwege haar vroegrijpe lichaam en omdat ze anders is door haar wisselende stemmingen. Ze voelt zich thuis niet veilig door haar oudere zus. Op 15-jarige leeftijd ontmoet ze in een café Thierry. Hij blijkt de liefde van haar leven te zijn, maar na enkele maanden verbreekt ze de relatie. Wat volgt zijn chaotische jaren met veel verliefdheden, seks, zelfverminking, zelfmoordpogingen en opnames in psychiatrische inrichtingen. Het verhaal is heftig en de lezer zal zich zo nu en dan ongemakkelijk voelen vanwege de wisselende stemmingen van Kaylee. De ene minuut is zij ongelooflijk verliefd en het volgende moment doodongelukkig, omdat ze vindt dat ze lelijk is en geen recht heeft op geluk. De auteur heeft veel boeken op zijn naam staan waarin zware, actuele thema’s centraal staan. Dit verhaal is gebaseerd op gesprekken die hij heeft gevoerd met twee borderlinepatiëntes. Met dit boek is hij erin geslaagd het thema borderline onder de aandacht te brengen, op een wijze die de lezer zeker niet onberoerd zal laten. Vanaf ca. 15 jaar. Masquer le texte

Kaylee voelt zich lelijk en dom. Vooral in vergelijking met haar oudere zus Demi. Ze haat het dat ze steeds de afdankertjes van haar knappe zus moet dragen. Kaylee kan moeilijk volgen op school bij vraagstukken en Demi wil niet altijd uitleg geven. Ook de meester maakt nare opmerkingen. De jongens op school zijn enkel geïnteresseerd in haar ontluikende borstjes. Kaylee is immers sneller rijp dan de rest van de klas. Ze heeft amper vrienden. Bij het voordragen van een gedicht waar ze de hele avond op gestudeerd heeft, raakt ze in paniek en wordt ze opnieuw het mikpunt van spot. Wanneer ze bijna vijftien is, doet ze samen met een vriendin vakantiewerk in een taverne. Kaylee is heel onzeker en laat geregeld een dienblad vallen. Met haar verdiende centen gaat ze samen met haar vriendin naar de discotheek. Ze ontmoet er Sam, drinkt biertjes en geniet van de aandacht van de jongen. Na de vakantie verandert Kaylee van school. Ze wil kapster worden. Eindelijk voelt ze zich beter. Maar Kaylee gaat steeds meer uit, ook tijdens de week, en drinkt veel, te veel. Dan ontmoet ze Thierrry. Hij betekent alles voor haar. Ook hij is stapelverliefd. Maar Kaylee is zo bang dat hij op een bepaald moment zal inzien wie de echte Kaylee is (een lelijk, dom meisje) dat ze besluit hem nooit meer te zien. Het gaat van kwaad naar erger met haar. Ze verslindt jongens, de ene na de andere, ze bezat zich, ... Tot ze wordt opgenomen. Ook daar gaat het moeilijk, ze probeert zelfmoord te plegen, wordt weer beter, mag opnieuw naar huis, tot het weer te erg wordt. Het boek eindigt wanneer ze Thierry opnieuw ontmoet ... Dit boek leest als een trein. Maar daar blijft het ook bij. Zoals bij de meeste boeken van Dirk Bracke wordt ook hier een hedendaags thema behandeld. Het onderwerp 'borderline' is niet zo bekend. Het  komt nochtans voor bij jonge meisjes en wordt met dit verhaal heel concreet gemaakt. Bij jongeren valt dit soort boeken in de smaak. Het is verteld in de ik-persoon zodat je je enorm kan inleven in de persoon Kaylee. De bedscènes zijn wat mij betreft nogal vulgair beschreven. Dit had allemaal wat subtieler gekund.

Masquer le texte