Archipel van de hond

Archipel van de hond
Reviews
Danse macabre onder de vulkaan
De Franse bestsellerauteur Philippe Claudel kiest in zijn nieuwe roman Archipel van de hond voor een uitgesproken parabelvorm met bijna archetypische personages. Eilandbewoners worden geconfronteerd met drie aangespoelde migrantenlijken. Dat zet de boel op scherp.
Een heilig geloof in de literatuur. In het vermogen van romans om mensen diep in hun ziel te raken en hun denken te doen kantelen. Dat is de onvermurwbare drijfveer van de Franse auteur-cineast Philippe Claudel (°1962).
Nee, voor de man uit Lotharingen is literatuur geen vrijblijvend divertissement. Er mag stevig worden gewroet in maatschappelijk ongerief en gemorreld aan onze zekerheden, vindt Claudel. Dat er af en toe een boodschapperig toontje in zijn werk binnensluipt? Ach, dat deert hem niet. "Veel mensen blijven liever onwetend of blind voor de waarheid", zei Claudel vorige week in het Nederlandse Algemeen Dagblad. "Sommigen zouden liever zien dat mijn boeken meer 'roze' zouden kleuren; ze vinden de confrontatie met het kwaad lastig."
Claudel, die ooit het letterenfirmament binnenstoof met de WO I-roman Grijze zielen (2003), maakt zich fronsdiepe zorgen over de marsrichting van onze wereld. Het verbrokkelen van ooit werkzame samenlevingsmodellen manifesteert…Read more
Anoniem menselijk wrakhout
Roman. Met Archipel van de hond, een hedendaagse fabel over de migratiecrisis, wil Philippe Claudel ons een geweten schoppen.
Philippe Claudel is een humanist in hart en nieren. De Franse auteur van bestsellers als Grijze zielen en Het verslag van Brodeck schrijft over de toenemende ontmenselijking van onze samenleving, over de grenzeloze lafheid van de mens en zijn diepgewortelde angst voor de Ander, die in zijn boeken steevast het haasje is. Zijn internationale doorbraak dateert intussen al van vijftien jaar geleden, maar zijn vermogen tot verontwaardiging is intact gebleven. Vroeg of laat zou de sociaal geëngageerde schrijver een bijdrage leveren aan de aanzwellende stroom vluchtelingenliteratuur, en met Archipel van de hond is het zover. De problematiek kwam jaren geleden al aan bod in Het kleine meisje van meneer Linh, maar in zijn nieuwste worp schakelt de auteur nog een versnelling hoger.
'Hoe zullen de toekomstige tijden over deze tijd oordelen?' vraagt de verteller van zijn jongste zich af, nadat hij de lezer ongenadig de levieten heeft gelezen: 'Jullie begeren goud en verspreiden as…Read more