Alles waar ik spijt van heb
×

Alles waar ik spijt van heb
Reviews
Zestien jaar nadat hij het stadje van zijn jeugd heeft verlaten, keert een man 'met het slepende accent van een wond die nooit genezen is' terug om zijn moeder te begraven. Zestien was ze toen ze als ongehuwde moeder ('een pas ontloken bloem die nooit het licht van haar dromen heeft kunnen zien') het leven gaf aan een zoon die, op zijn beurt zestien jaar oud, de deur achter zich zal toeslaan om nooit meer iets van zich te laten horen.
Gedreven door 'verdriet, leegte en handenvol berouw' stapt hij uit de bus in een door de industrie verlaten streek, waar het verval nog eens wordt versterkt door de regelmatig weerkerende overstromingen van een rivier waarvan de dijken verweerd zijn. Hij neemt zijn intrek in het Hôtel de l'Industrie, dat zijn beste tijd heeft gehad, bezoekt de kerk en het mortuarium om de laatste maatregelen te treffen voor een begrafenis die de totale eenzaamheid van zijn moeders dood ('niet het waaraan, maar het waarom iemand gestorven is telt') nog zal benadrukken…Read more
Gedreven door 'verdriet, leegte en handenvol berouw' stapt hij uit de bus in een door de industrie verlaten streek, waar het verval nog eens wordt versterkt door de regelmatig weerkerende overstromingen van een rivier waarvan de dijken verweerd zijn. Hij neemt zijn intrek in het Hôtel de l'Industrie, dat zijn beste tijd heeft gehad, bezoekt de kerk en het mortuarium om de laatste maatregelen te treffen voor een begrafenis die de totale eenzaamheid van zijn moeders dood ('niet het waaraan, maar het waarom iemand gestorven is telt') nog zal benadrukken…Read more
Copyright (c) Vlabin-VBC
Pelgrimage naar een getekende jeugd. De dood van zijn moeder voert een jonge dertiger terug naar zijn door verval bedreigde Noord-Franse geboorteplaats, die hij, puber nog, kwaad had verlaten, omdat zijn moeder hem zou hebben voorgelogen over de identiteit van zijn vader. Vervaalde herinneringen aan personen en voorvallen van toen, zoals besmuikte bejegeningen, zijn diverse bezigheden, de lieve moeder die als 16-jarige haar onschuld verloor, de onbereikbare grootvader, en ontmoetingen hier en nu - met de hotelier, de mortuariumbeambte, een straatjongen, de pastoor - vervlechten zich tot het moment, waarop hij al dan niet de envelop met het geheim van zijn geboorte zal openen. Zo groeit een bonte reeks vlot geschakelde scènes, die het voormalige leefklimaat, de beklemming en wroeging van de ik-figuur treffend verbeelden. En ook nog eens een wijze moraal op de koop toe! De roman, oorspronkelijk al in 2000 gepubliceerd (Prix Marcel Pagnol), dus voordat de uit Lotharingen afkomstige Claud…Read more