In 2011 verscheen 'Mr. Tourette en ik'*, een autobiografie van dezelfde schrijver die vanaf zijn jeugd dwanggedachten, -handelingen en tics kreeg. Dit was een aangrijpend boek dat positief ontvangen werd en ook verfilmd wordt. Vervolgens werd de schrijver overal uitgenodigd om over deze aandoening en vooral over zijn eigen ervaringen daarmee te spreken. In dit boek vertelt hij over bizarre ervaringen die hij tijdens deze reizen heeft meegemaakt. Kriskras over de wereld waarbij hij allerlei mensen ontmoet, maar waarbij de lezer ondanks zijn aandoening niets over de schrijver zelf, zijn ziekte en handicaps verneemt. Het is meer een boek van een (roekeloze) avonturier die door zijn eerdere boek in de gelegenheid is veel te reizen dan een goed vervolg op zijn debuut. Ook de eerdere humor is nu grotendeels afwezig. Jammer.