Me, de hoofdpersoon in Paul Beatty's De verrader, roept extreme reacties op. De ene lezer zal zich te pletter amuseren met zijn drukke satirische vertelstijl, de andere zal snakken naar een rustpunt in deze roman die vorig jaar de Man Booker Prize won.

Me woont in Dickens, in het westen van Los Angeles. Op een nieuwe kaart van de stad wordt de wijk niet langer bij naam genoemd. De verteller is daar zo verontwaardigd over dat hij eigenzinnige acties opzet. Zo wil hij de segregatie en de slavernij opnieuw invoeren. Het is zijn manier om de geschiedenis zichtbaar te maken.

De vader van het hoofdpersonage wordt zonder aanwijsbare reden vermoord door de blanke politie. Deze en andere verwijzingen naar de actualiteit maken van De verrader een eigentijds boek. Beatty provoceert: een van zijn zwarte personages kreeg in oude Hollywoodfilms altijd de rol van de brave slaaf. De acteur wil dat Me hem als een slaaf behandelt, want dat is de enige rol waarin hij zich kan vinden.

Beatty's aanpak is fris, de humor is origineel, maar de stijl is waanzinnig rusteloos.

Prometheus, 320 blz., 22,50 €. Oorspronkelijke titel: 'The sellout'.

Hide text

Het enkel beschrijven van de plotlijn doet dit boek nauwelijks recht: wanneer een Afro-Amerikaanse inwoner van Dickens, een voornamelijk 'zwarte' en Latino-gekleurde Los Angeles-voorstad, merkt dat zijn woonplaats door de autoriteiten gewoon van de landkaart is verwijderd, vat hij het plan op om rassenscheiding weer in te voeren in het openbaar vervoer en op school. Dat brengt hem voor het Hooggerechtshof, maar zet ook zijn woonplaats weer op de (publicitaire) kaart. Om dit gegeven weeft de auteur een satirisch web vol toespelingen, parodieën, humoristische monologen, absurde interludes, bizarre personages, straattaal, verwijzingen naar (zwarte en blanke) popcultuur, uithalen naar beroemdheden en mediapersoonlijkheden en vooral heel veel gitzwart-humoristische passages, waarin hij alles wat blank en zwart ooit hebben verondersteld over 'de Afro-Amerikaanse identiteit' ter discussie stelt. Misschien voornamelijk te genieten door wie goed is ingevoerd in de Amerikaanse populaire èn de Afro-Amerikaanse (sub)culturen, maar met heel veel rijkdom en humor voor elke lezer. Winnaar Man Booker Prize 2016. Hide text