Het onvermijdelijke verlies is een prachtig boek met adembenemende  passages waarin een dochter, na het verlies van haar moeder, de wereld opnieuw moet leren kennen. Alles lijkt een pijnlijke herinnering van de vreugde die ze ooit met haar moeder beleefde totdat de cyclische tijd weer samenvalt met de lineaire tijd. Een jaar gaat voorbij,  waarin alle seizoenen en hun feestdagen voor een eerste keer beroofd van een moeder moeten worden gevierd. Herinneringen nemen plaats naast een verwrongen gevoel van ongepaste vreugde.
De mogelijkheid om het gewone, oude leven weer op te pakken, lijkt de dochter absurd na zo’n ingrijpende gebeurtenis. Ze weet geen raad met zichzelf en de wereld om haar heen. Ze zoekt onvindbare troost om het lijden te verzachten maar tegelijkertijd wil ze geen gemoedsrust aanvaarden. Ze wil haar oude leven niet meer opnemen omdat haar oude leven niet meer bestaat en nooit meer zal terugkomen. Naarmate de tijd verstrijkt en herinneringen steeds meer gekoesterd kunnen worden in plaats van afschrikwekkend te zijn en hartverscheurend pijn te doen, vindt de dochter meer innerlijke rust. Ze neemt vrede met een verminderd lijden omdat ze weet dat haar gemis nooit zal afnemen. Geamputeerd zal ze door het leven gaan, ontmoederd. De uiterlijk onwaarneembare pijn wordt in beeldspraak zo treffend vastgelegd dat de vergelijking tussen amputatie en dood van een ouder de nagel op de kop slaat.
Het boek is op geen enkele manier moeilijk om lezen, integendeel. De leuke, maar soms ook droevige herinneringen maken dat je mee kan genieten van het leven van de protagonist. Je staat ook stil bij de bedenkingen en vergelijkingen die de auteur maakt. Na het lezen van dit boek kan je de dood weer wat sterker tegemoet omdat je het gevoel hebt dat het oké is om jezelf even te verliezen wanneer een geliefde er niet meer is. De twee hoofdthema’s, verdriet en verlies, worden op zo'n manier om- en beschreven dat iedereen die het boek leest, de waarde ervan kan inschatten en er zijn eigen appreciatie aan kan geven. Het onvermijdelijk verlies is een fantastisch boek, met inhoudelijke thema’s die in de hedendaagse maatschappij moeilijk bespreekbaar zijn. [Kato Van Wassenhove] Hide text

Deze roman bestaat uit drie delen: in het eerste deel beschrijft de auteur de ziekte en het overlijden van haar relatief jonge (55 jaar) moeder, van wie zij zeer veel hield. Deze dochter was gescheiden en had geen kinderen. In het tweede deel denkt, leest en schrijft zij meer over de dood in het algemeen; ze praat er met andere mensen over; over hun angsten en (waan-)denkbeelden; het wel of niet accepteren van tijdelijkheid; de uiteenlopende reacties van mensen na het overlijden van een geliefde en ze verdiept zich in de uitgebreide literatuur over het gegeven. In het derde gedeelte gaat zij uitvoerig in op haar leven na de dood van haar moeder. Vergeefs probeert zij erachter te komen waar haar moeder nu is, of er nog sprake is van een voortbestaan. De auteur geeft een uitgebreide boekenlijst, die volgens haar mensen misschien kunnen helpen verlies door de dood beter te begrijpen. Een interessante, autobiografisch getinte roman voor mensen die evenals de schrijfster dikwijls bezig zijn met het raadsel dood. Kleine druk. Hide text