Sebastian Nicolas gaat kunstgeschiedenis studeren in Bilbao en besluit zijn leven voortaan volledig aan de schilderkunst te wijden. Geplaagd door twijfels over de zeggingskracht van zijn werk probeert hij de essentie van het leven in verf te vatten. Hij vindt in Bilbao een mecenas, die hem een atelier geeft en begeleidt. Geïnspireerd op het werk van zijn idool Ramón Iriarte, wordt zijn werk al snel populair. Sebastiaan verhuist naar Engeland, waar hij gaandeweg vervreemdt van zijn intenties. Zijn bezieling wordt gesymboliseerd door een sculptuur van Iriarte die zijn mecenas hem heeft gegeven. Zijn inzet voor de kunst is een metafoor voor zijn zoektocht naar integriteit. Centraal staan Sebastian en zijn twijfels. De andere personages zijn schetsmatig uitgewerkt. Wanneer Sebastian op aandringen van een Londense galeriehoudster commerciëler gaat werken, begraaft hij de sculptuur. Nadat hij tijdens een emotionele crisis de sculptuur weer heeft opgegraven, is hij in Londen getuige van een schokkende gebeurtenis die aanleiding is voor een acute heroverweging. Een definitief keerpunt? Hide text