Tweede roman van de Engelse schrijfster (1797-1851), vooral bekend door 'Frankenstein'. Mathilda wordt door haar kille tante opgevoed nadat haar moeder kort na haar geboorte is gestorven. Haar vader kan het verlies niet dragen en verdwijnt voor jaren. Rond Mathilda’s zestiende verjaardag neemt hij weer contact op. Ze beleeft een mooie tijd met haar vader, maar wanneer andere mannen interesse in haar gaan tonen begint hij zich vreemd te gedragen. Mathilda vraagt hem na lang aarzelen wat er mis is: hij blijkt verliefd op haar te zijn. Uit schaamte vertrekt hij de volgende morgen. Mathilda heeft een naar voorgevoel en volgt hem, maar bereikt hem te laat: hij heeft zelfmoord gepleegd. Haar verdriet is ondraaglijk en ze trekt zich terug als kluizenaar. Dan leert ze Woodville kennen, die haar uit haar depressie probeert te halen. Als hij zijn zieke moeder gaat bezoeken, krijgt Mathilda na een wandeling in de regen tbc. Ze zal spoedig sterven. Dit werk werd voor het eerst uitgegeven in 1959. De vader van de schrijfster gaf haar boeken uit, maar weigerde dit werk te publiceren vanwege het onderwerp van incest. Stijl, woordgebruik en opbouw van dit drama zijn kenmerkend voor de tijd waarin het geschreven is. Met een nawoord van Hanna Bervoets waarin wordt besproken of dit verhaal autobiog Hide text