In Poebelle, een boek uit de reeks 'Dieren bij de dokter', vindt mevrouw Fauconnier, een gewezen leerkracht Frans en geschiedenis, op een morgen een hondje in haar vuilnisbak. Ze gaat ermee naar de vader van Jasmine, die dierenarts is. Daar blijkt dat de puppy een rashond is: een sint-bernardshond. Al gauw wordt duidelijk dat de pup daar gedropt is door een sjoemelaar, die dacht dat het hondje dood was.
Trouw aan zijn naam snuffelt Poebelle graag in vuilnisbakken, iets waar de buren van mevrouw Fauconnier natuurlijk niet echt gelukkig mee zijn. Jasmine en haar vrienden slagen er echter in om hem van deze vervelende gewoonte af te helpen. Een tijd later wordt de hond echter het middelpunt van een heksenjacht, geleid door frituuruitbaters, bij wie Poebelle toch nog eens bedrijvig in de vuilbakken had gezocht. De kinderen vermoeden dat Poebelle ten onrechte beschuldigd wordt en gaan op onderzoek uit. Achteraf blijkt dat de pup een geheim op het spoor was geraakt, dat de frituuruitbaters angstvallig trachten te verbergen.
Het verhaal wordt verteld in de ik-persoon. Het realisme wordt echter ondermijnd doordat er flink wat zinnen zijn waarvan je moeilijk kan geloven dat ze uit de mond van een kind komen, vooral de beschrijvingen. Zo zegt ze dat zij en haar vrienden "genoten van het gevarieerde kleurenpalet dat de struiken en de bloemen langs de weg boden." Af en toe wordt ook een onnodig verklarende zin gebruikt. Nadat mevrouw Fauconnier bv. haar ontzetting over de situatie uit in het Frans en daar prompt een vertaling aan toevoegt, wordt ook nog eens verklaard dat ze af en toe Frans en Nederlands door elkaar spreekt. Dit doet ze overigens in de rest van het boek niet meer.
Afgezien daarvan biedt Poebelle wel vermaak, zeker voor dierenliefhebbers. De bezoekjes van de hond aan de dierenarts worden voldoende afgewisseld met avontuurlijkere scènes, zoals het onderzoek naar de frituuruitbaters. [Ilse Moens] Hide text

Jasmine (ik-figuur) beleeft een heleboel avonturen met Poebelle, een sint-bernardshond die als pup door een oudere mevrouw in een vuilnisbak gevonden wordt. Poebelle blijkt, passend bij zijn naam, gek te zijn op vuilnisbakken. Daardoor brengt hij zichzelf en zijn baasje een paar keer in de problemen, maar ontdekt hij ook iets verdachts. Dit boek maakt deel uit van de reeks ‘Dieren bij de dokter’*. In deze reeks spelen Jasmine, de dochter van een dierenarts, haar vrienden en een dier de hoofdrol. Twee boeken uit de reeks wonnen een prijs van Lees 17, de kinder- en jeugdjury van de provincie Limburg in België. De boeken uit de reeks kunnen afzonderlijk gelezen worden. Het is een spannend dierenverhaal met veel realistische details over honden en de dierenarts. De taal is meestal eenvoudig en duidelijk, maar de schrijfstijl loopt niet altijd even soepel, waardoor de spannende opbouw jammer genoeg een beetje wordt afgeremd. De zwart-wittekeningen zijn origineel, grappig en bieden zeker een meerwaarde aan het verhaal. Een aanrader voor dierenliefhebbers vanaf ca. 9 jaar. Hide text