In De prinses op de erwt gaat Lauren Child met haar bekende uitgeknipte figuren op een heel nieuwe manier te werk. Normaal gezien werkt ze met foto's, stofjes, behangpapier enz. als achtergrond, maar in dit prentenboek werkt ze driedimensioneel; ze creëert kamertjes en bemeubelt ze. Ze maakt van het bekende sprookje van Hans Christian Andersen over de prinses op de erwt een wat eigenzinnigere versie. In deze versie wil een jonge prins absoluut trouwen met een bijzondere vrouw. Zijn ouders willen dat hij met een prinses trouwt. Maar hoe hij ook zoekt, hij kan haar nergens vinden. Tot op een nacht een beeldschone prinses (die weliswaar in een boomhut woont) hém vindt. De koningin wil zekerheid en legt de prinses te slapen op twaalf veren matrassen, waaronder ze een erwtje legt. Bijna mislukt de test, want de prinses is zo beleefd dat ze de volgende dag niet durft te vertellen hoe afschuwelijk ze geslapen heeft. Maar alles eindigt toch nog in een schitterend bruiloftsfeest.

Lauren Child springt weer eigenzinnig met de typografie om, al blijven tekst en illustratie netjes gescheiden. De foto's zijn prachtig en sfeervol gemaakt, maar vaak heb ik toch het gevoel dat de papieren figuurtjes er niet helemaal tot hun recht komen. Natuurlijk is dit een leuk en fraai gemaakt experiment, maar het kan voor mij qua frisheid en levendigheid niet tippen aan haar andere prentenboeken. [Karin Van Camp] Hide text

Speelse bewerking van het sprookje van Andersen over een échte prinses die niet kan slapen op een enorme stapel matrassen waaronder als test een kleine erwt is gelegd. Het prentenboek bevat gefotografeerde scènes over enkele en dubbele pagina's die zich afspelen binnen en buiten het koninklijke paleis. Er is gewerkt met een combinatie van reële poppenhuismeubeltjes en -attributen binnen fraaie decors van papier en karton. Ook de mensfiguren zijn getekend, uitgeknipt en voorzien van fraaie (3D) gedessineerde kledingstukken zoals avondjurken. Het gebruik van afsnijdingen en inzoomen zorgt voor een grote betrokkenheid. Er is vrij veel tekst, geplaatst onder en naast de prenten. Levendige bladspiegel doordat er is gespeeld met de grootte, de kleur en de vorm van de letters. Er zijn enkelvoudige en samengestelde zinnen, dialogen, hoofdletters en leestekens. De schrijfstijl is gemoedelijk met gevoel voor humor en originaliteit; de hilarische toevoegingen zijn vrij moeilijk voor de doelgroep. Verzorgde en bijzondere (her)uitgave die nu, inhoudelijk ongewijzigd, verscheen in de reeks 'Blinkende boekjes'. Vanaf ca. 5 jaar. Hide text

Dit is een eigenzinnige en opvallende variante op het bekende sprookje van Andersen. De illustraties bestaan uit gefotografeerde scènes met papieren poppetjes, die evenals het decor geknipt zijn uit cornflakesdozen, piepkleine voorwerpen uit poppenhuizen en stukjes stof. Ook de typografie is bijzonder: versierde hoofdletters en verschillende lettertypes springen hier en daar uit de tekst. Die tekst is humoristisch met veel understatements. Het geven is bekend: koningspaar zoekt een geschikte vrouw voor hun zoon. Bovenop de gebruikelijke vereisten als mooi, betoverend enz. zoekt de prins iemand met een zeker...iets. Voor de koning moet ze blauw bloed hebben. Rijen meisjes passeren de revue maar niet één heeft dat zeker...iets. Maar het probleem met echte prinsessen is dat ze moeilijk op te sporen zijn en ze maken trouwens bijna nooit hun post open. Echte prinsessen krijg je bijna nooit te pakken. Niemand heeft er ooit een gevonden door ernaar op zoek te gaan, je moet wachten tot ze naar jou toekomt. En dat is nu net wat er gebeurt als de prins de wanhoop nabij is. Een betoverend mooi meisje met ravenzwart haar, dat bovendien haar post niet opent, klopt op een stormachtige nacht aan de kasteelpoort. De koningin meent iets...iets in het meisje te zien. Om zeker te zijn volgt de test met de erwt. Haar blauwe plekken verbergend ontmoet het meisje 's morgens de prins en Er was een zeker iets aan haar, waardoor hij zijn theekopje op de vloer liet vallen. Er volgt een schitterend bruiloftsfeest. Maar ze aten geen erwten omdat, zoals iedereen weet, echte prinsessen niet bepaald dol zijn op erwten. Een schitterend boek zowel wat het verhaal betreft als de illustraties.

Hide text