Wij versus de anderen, wit versus zwart, christenen versus moslims -- zo lijken de polen in het multiculturele debat vastgelegd. Meestal blijft men steken bij de 'problemen' die allochtonen hebben en veroorzaken, in plaats van over een integratie te spreken waarvan iedereen zou profiteren. Dit beperkte debat tracht De grenzen van het multiculturele Vlaanderen te doorbreken.
Twaalf auteurs met verschillende culturele achtergronden proberen in evenveel bijdragen aan te tonen dat de discussie breder moet worden gevoerd, en dat het debat meer facetten heeft dan blijkt uit de media en het maatschappelijke discours. Het eerste deel geeft een beeld van hoe het debat meestal wordt gevoerd, het tweede deel doet een poging om aan te tonen hoe het zou kunnen lopen.
Deel een, 'De begrensde verbeelding', gaat in op problemen met stereotypiseringen en bepaalde verwachtingspatronen. Meestal draait het debat rond multiculturaliteit en de integratie van moslims, maar in bredere zin gaat het ook om Franstaligen en Brusselaars. In de bijdragen uit dit deel gaat het niet over het afbakenen van grenzen en het indelen van mensen in de categorieën 'vreemd' en 'niet-vreemd', maar over de gemeenschappelijkheden die vaak over het hoofd worden gezien.
In het tweede deel, 'Visie voor een ander debat', pleiten de auteurs ervoor het concept 'integratie' door 'emancipatie' te vervangen. Daarvoor zal ook een geografische verbreding nodig zijn die een globaal Vlaanderen toont met een eigen plaats in Europa en de wereld. In de in deze sectie opgenomen bijdragen wordt het multiculturaliteitsdebat verbreed en worden naast de bekende thema's ook enkele gevoelige onderwerpen behandeld, zoals religie, secularisme, feminisme, gender, seksualiteit, kolonialisme, racisme, antiracisme, klasse, burgerschap, etniciteit en identiteit. Uit dat alles wordt duidelijk dat het Vlaamse multiculturaliteitsdebat en de discussie rond Vlaamse identiteitsvorming nauw met elkaar verbonden zijn. Met andere woorden: de manier waarop Vlamingen over anderen denken, bepaalt ook de manier waarop ze over zichzelf denken.
De in deze bundel opgenomen essays zijn vooral interessant vanwege hun onconventioneel perspectief op dit maatschappelijke debat. Harde feiten worden met leuke beschouwende en reflecterende stukken gecombineerd, wat een boeiend en vlot lezend boek oplevert. Aan bod komen zowel culturele als politieke, maatschappelijke, religieuze en economische invalshoeken. De teksten bouwen op elkaar voort en geven een afgerond beeld van het debat, dat de bekende clichés overstijgt. Het resultaat is een pleidooi voor een ernstige discussie die iedereen ? zowel allochtonen als autochtonen ? verder kan helpen om diverse problemen in de samenleving op te lossen. [Susan Mahmody] Hide text

België is niet alleen een bicultureel land, maar moet zich ook leren definiëren als een multicultureel land. Dat komt in veel aspecten van de samenleving naar voren: adoptie als raciaal onderwerp dat vaak gedomineerd wordt door economische bedoelingen; de opvallende afwezigheid van Congolezen (een ex-kolonie) in het huidige Vlaanderen; agressief homo-nationalisme in Nederlandse inburgeringstoetsen; de actie BOEH (Baas Over Eigen Hoofd) over de keuze voor het dragen van een hoofdoek; het populaire tv-programma van Jan Leijers 'Onder de multiculturele maatlat' etc. Al liggen de onderwerpen in België iets anders, de thematiek is exact hetzelfde als in Nederland. Dat maakt deze bundel artikelen ook zo interessant ter vergelijking. Een prikkelend, wetenschappelijk boek met scherpe vragen. Bevat eindnoten en een bibliografie.