De dochter van de rabbijn, het geliefde bazinnetje van de kat die de hoofdrol speelt in deze reeks, is getrouwd met een jonge rabbijn en onze viervoeter voelt zich wat verlaten en eenzaam. Gelukkig komt er afleiding, want de jonggehuwden trekken naar Parijs, een huwelijksreis naar de schoonfamilie, en de oude rabbijn en zijn kat mogen mee. De vader van de bruid wil vooral zijn neef Rebibo opzoeken. Hij bekijkt de wereldstad zo naïef en bekrompen als kan worden verwacht van iemand die Algerije nog nooit heeft verlaten en enkel kan vergelijken met de kleine dorpjes daar. Omdat zijn dochter zich aan hem ergert en hij zich niet welkom voelt bij zijn schoonfamilie, trekt hij de stad in op zoek naar zijn neef. De kat vergezelt hem op de nachtelijke, natte tocht en sluit zelfs vriendschap met een hond. De carrière van neef Rebibo ziet er anders uit dan hij in zijn brieven heeft laten uitschijnen, maar de strenge orthodoxe rabbijn ontpopt zich overwachts tot een tolerante open geest en zondigt tegen alle regels. Uiteindelijk stelt hij van op de kansel in de synagoge zelfs zijn geloof in vraag.

Sfar laat in deze reeks zijn joodse culturele erfenis fuseren met zijn levensvisie en fantasie. Het resultaat is altijd verrassend en onderhoudend. De verhalen zijn eigenlijk een stroom van losse scènes, maar dat deert niet. De grafiek is sfeerrijk en origineel. Sfars beverige lijnen (zelfs de kaders golven) en zijn kleurrijke tekeningen zorgen voor de perfecte sfeer bij zijn innemende personages en hun lotgevallen. Mooi. [Wilfried Poelmans] Hide text

De Franse striptekenaar Joann Sfar laat in dit derde deel van zijn serie over de Algerijnse kat (waarvoor zijn eigen kat model heeft gestaan) de kat meegaan met de rabbijn op de huwelijksreis naar Parijs van diens dochter en verse schoonzoon. De rabbijn wil de ouders van zijn schoonzoon wel eens ontmoeten. Het zonovergoten decor van Algiers wordt verruild voor een donker en regenachtig Parijs. Hier worstelt de rabbijn regelmatig met de joods-filosofische vraag of de leefregels van de thora in een moderne maatschappij nog wel zinvol zijn. Wanneer hij na een niet-koshere maaltijd daarvoor raad vraagt aan God krijgt hij (zoals verwacht) geen direct antwoord. Wel weet hij, net als zijn dochter en de kat (die vriendschap sluit met een Parijse straathond), zich te verzoenen met die moderne maatschappij. Tussen de bedrijven door komen we ook nog te weten hoe de accentrijke en sentimentele mediterrane chansons (nog steeds populair in Frankrijk) in Parijs zijn terecht gekomen. Ook in dit derde deel van 'De kat van de rabbijn' is de humor steeds optimaal in Sfars milde vorm aanwezig. Hide text