Een dertienjarig meisje, Amanda, wordt vermist. Rechercheur Tommy Bergmann, de enige bij de Oslose politie die gelooft dat ze nog leeft, moet van zijn superieuren de zaak loslaten, maar dat doet hij niet. Dat kan hem definitief zijn baan kosten. De vermissing lijkt te passen in het patroon van een seriemoordenaar, maar die zit sinds het vorige deel van deze serie, 'De hitte van de hel'*, veroordeeld en wel in een rolstoel. Bergmann verdenkt iemand anders en ontdekt een mogelijk verband met een christelijke sekte. Hij reist af naar Litouwen, op zoek naar een man die officieel dood is en naar de sekte die officieel al lang niet meer bestaat. Ondertussen speurt zijn collega Susanne Bech verder in Noorwegen en Zweden en ontdekt een clou voor de mogelijke verblijfplaats van Amanda, die eigenlijk al in het begin van het verhaal gevonden had kunnen worden, als de rechercheurs meer hadden samengewerkt. Bergmann als fictiefiguur is helaas geen innemende politieman van het kaliber van Harry Hole uit Jo Nesbø's thrillers. Wel spannend, maar eerst het eerste deel lezen is aan te raden. Redelijk spannend en interessant door Litouwen als lokatie, maar niet zo goed uitgewerkte pesonages. Teleurstellende ontknoping: freudiaanse psychologie van de koude grond. Hide text