De wereldberoemde schrijver Elie Wiesel (30 september 1928-2 juli 2016) was een overlevende van de Holocaust. Zijn grote oeuvre, bijna zestig boeken (romans, essays en memoires), heeft als thema's de massamoord op de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog en de wreedheden waartoe de mens in staat is. In dit laatste boek van hem ziet hij terug op zijn leven, in 26 korte hoofdstukken. Ook op dat moment is hij een overlevende, namelijk van een ernstige hartoperatie. Hij ziet opnieuw de dood in de ogen. De ziekenhuisopname leidt tot herinneringen aan familieleden die zijn omgekomen in de vernietigingskampen en tot meer algemene beschouwingen, onder meer over zijn zoektocht naar God, want Wiesel is een gelovige Jood. Hij schrijft liefdevol over zijn vrouw, zoon en kleinkinderen. In het voorlaatste hoofdstukje formuleert hij zijn credo: hij gelooft in de mens, ondanks alles.