Cathy is al jaren pleegmoeder en heeft de nodige ervaring opgedaan. Dan krijgt ze de situatie van de achtjarige Jodie voorgelegd, een meisje met aanzienlijke gedragsproblemen. Toch besluit Cathy haar een kans te geven en heeft het vaste plan om het meisje te helpen. Maar niets had haar kunnen voorbereiden op wat haar te wachten staat. Tijdens de eerste nacht vind ze Jodie in een plas bloed omdat ze haar eigen pols heeft doorgesneden en zo zijn er nog meer voorbeelden. Maar mettertijd verandert Jodie en komt de waarheid over haar verleden stukje bij beetje aan het licht en Cathy kan niet anders dan van haar houden. Er zijn weinig verhalen die je zo weten te raken als deze geschiedenis. Het feit dat het geen fictie is, maakt het nog aangrijpender en het verhaal gaat je niet in de koude kleren zitten. Tijdens het lezen breekt je hart in duizend stukjes om samen met Jodie langzaam weer geheeld te worden door de onverwoestbare moederliefde van Cathy. Dit is geen boek dat je voor je plezier moet lezen en alleen als je ertegen kunt om met gruwelijke details geconfronteerd te worden. De auteur weet met haar indringende schrijfstijl het onderwerp pleegzorg bij je binnen te laten komen en je aan het denken te zetten. Hide text