Een blanke jongen uit een racistisch milieu en een goed geïntegreerde Marokkaanse zijn beiden veelbelovende, intelligente jongeren die op het punt staan om zich aan hun sociale milieu te ontworstelen. Dan belanden ze door een ongeluk allebei in een revalidatiekliniek. Wanneer ze elkaar ontmoeten, ontdekken ze dat ze eigenlijk heel veel gemeen hebben. Maar ook: dat hun afkomst en persoonlijke geschiedenis het moeilijk maken om hun reserves volledig te overwinnen. Kapot! geeft in een vlotte, meeslepende stijl een beeld van de belevingswereld van jongeren die in een niet-alledaagse situatie terechtkomen. Vrank Post schetst de conflicten van zijn jonge protagonisten vanuit hun eigen perspectief, waardoor de lezer een goed beeld krijgt van de problemen waar Erik, Naïma, en Naïma's jongere broertje Sahin mee worstelen.
Het werk van Post, auteur van Bad boys for life! (De Leeswelp 2006, p. 227) en Mijn zwarte ziel (De Leeswelp 2009, p. 34), wordt gek…
Lees verder
Een blanke jongen uit een racistisch milieu en een goed geïntegreerde Marokkaanse zijn beiden veelbelovende, intelligente jongeren die op het punt staan om zich aan hun sociale milieu te ontworstelen. Dan belanden ze door een ongeluk allebei in een revalidatiekliniek. Wanneer ze elkaar ontmoeten, ontdekken ze dat ze eigenlijk heel veel gemeen hebben. Maar ook: dat hun afkomst en persoonlijke geschiedenis het moeilijk maken om hun reserves volledig te overwinnen. Kapot! geeft in een vlotte, meeslepende stijl een beeld van de belevingswereld van jongeren die in een niet-alledaagse situatie terechtkomen. Vrank Post schetst de conflicten van zijn jonge protagonisten vanuit hun eigen perspectief, waardoor de lezer een goed beeld krijgt van de problemen waar Erik, Naïma, en Naïma's jongere broertje Sahin mee worstelen.
Het werk van Post, auteur van Bad boys for life! (De Leeswelp 2006, p. 227) en Mijn zwarte ziel (De Leeswelp 2009, p. 34), wordt gekenmerkt door een hoge mate van realisme. Dit uit zich bv. in het meesterlijke gebruik van straattaal in de dialogen en de plastische beschrijving van sociale misstanden. In Kapot! wordt weinig geromantiseerd: racisme, alcoholisme, machtsmisbruik, diefstal, poging tot moord, verraad, seksueel geweld en zelfmoord passeren de revue. Dit maakt het een heftig, confronterend boek, dat de lezer dwingt tot (zelf)reflectie.
Maatschappijkritiek vormt een vaste waarde in de boeken van Post, en het systeem komt er ook in Kapot! niet genadig vanaf. De broer van Naïma, die in de jeugdgevangenis zit wegens betrokkenheid bij een gewapende overval, beschuldigt de politie van racisme, omdat degene die Naïma heeft aangereden nog niet gevonden is. Volgens hem meten de autoriteiten met twee maten: "Voor allochtonen zoeken ze niet zo hard, naar allochtonen zoeken ze hard".
Kapot! is een spannend boek. Niet alleen vanwege de suspense in de verhaallijn, maar ook omdat het je confronteert met de problemen van jongeren in de hedendaagse multiculturele samenleving. Post laat zien dat jongeren vaak buiten hun directe schuld in situaties terechtkomen die hun wereldbeeld en toekomst bepalen. Toch geven Erik, Naïma en Sahin zich niet zo gemakkelijk gewonnen. Het vergt een behoorlijke dosis lef om tegen de stroom in een eigen plaats in de maatschappij op te eisen.
De titel heeft een dubbele lading. Natuurlijk verwijst hij naar het feit dat de lichamen van Naïma en Erik 'kapot' zijn, permanent beschadigd door hun ongeluk, waardoor ook hun toekomstdromen in duigen vallen. Er is echter ook een positievere duiding mogelijk: de protagonisten breken met hun oude overtuigingen. Ze leren begrip op te brengen voor het wereldbeeld en de situatie van de ander, en worden geconfronteerd met het bestaan van verschillende perspectieven. Hun leerproces zal ook de lezer niet koud zal laten. [Kelly Hübben]
Verberg tekst