De hoofdpersonages in dit op het bijbelverhaal 'De ark van Noach' gebaseerde jeugdboek, zijn drie naar vis stinkende pinguïns en een postduif. Hoewel de drie pinguïns echte vrienden zijn, maken ze voortdurend ruzie, wat steeds een mokkende pinguïn tot gevolg heeft. Dat is ook net gebeurd wanneer de postduif hen de boodschap brengt dat ze met zijn tweeën "om 8 uur bij de Ark moeten zijn" omdat God de wereld schoon gaat vegen. De pinguïns willen hun maatje niet in de steek laten, dus zit er voor hen niets anders op dan hun vriendje in een grote reiskoffer de ark binnen te smokkelen. Door allerlei slinkse trucjes en verzinsels weten ze de inspecterende postduif, die zich naast Noach als reisleider opwerpt, heel lang om de tuin te leiden, wat leidt tot werkelijk hilarische toestanden. Het zijn die gekke kronkels die ervoor zorgen dat het boek heel lichtvoetig blijft, ook al ontspinnen zich enkele best wel filosofische dialogen tussen de postduif en de pinguïns. Zo gaat het over God die je straft als je iets fout doet, over de plaats waar God is, over het feit of God überhaupt bestaat, over de vraag waarom er zoveel dieren verdrinken en zij zelf niet... Op een dag ? het einddoel is in zicht ? gaat het echter mis, en de postduif betrapt de drie. De jongste pinguïn ziet geen andere uitweg meer dan zich vanuit de koffer als God voor te doen. Op die manier slaagt de auteur erin items als 'geloven' en 'God' uitvoerig aan bod te laten komen en dat steeds vanuit een kinderlijk no-nonsensestandpunt. Een voorbeeld: "'Voortaan zal ik nooit meer aan je twijfelen. Ik zal overal rondvertellen hoe groot en bijzonder je bent. En ik beloof je...' zegt de duif, terwijl hij zijn rechtervleugel als een zwaard in de lucht steekt, '...ik beloof je dat ik alle anderen in een recordtijd zal overhalen om net zo van je te houden als ik.'. 'Och laat maar,' klinkt het goedig uit de koffer. 'iedereen moet zelf beslissen of hij van me wil houden of niet. Echte liefde wordt vrijwillig geschonken.' [...] 'Heb je misschien een wens?' vraagt de duif. 'Zeg het maar. Ik doe alles wat je wilt.' 'Ik wil wel een stuk kwarktaart,' klinkt het uit de koffer."

De auteur slaagt erin om de lezer tussen de boeiende dialogen door van het ene op het andere been te doen wippen: twijfel of geloof? Beide krijgen evenveel plaats in het verhaal, dat de avonturen van Noach en de ark op een compleet andere en nieuwe manier benadert. Hoe dit gekke avontuur van de pinguïns, van de postduif zonder gezag en de rest van de dieren eindigt, dat verklap ik niet, maar bijzonder is dat einde wel. Het boekje is geïllustreerd met kleine, pittige zwart-wittekeningen die de tekst goed ondersteunen. Illustraties en tekst zorgen voor een humoristisch en pittig boekje met een dubbele bodem. [Hilde Debacker] Verberg tekst

Drie pinguïns, die dagelijks met elkaar ruziën, zijn de dikste vrienden. Als blijkt dat er een zondvloed op komst is, mogen twee van hen met de Ark van Noach mee. De kleinste pinguïn wordt daarom in een koffer meegesmokkeld. Dit leidt tot hilarische situaties. Op eenvoudige en open manier worden (volwassen) vragen en twijfels met betrekking tot het bestaan van God verwerkt in een aandoenlijk verhaal over drie pinguïns. Er is respect voor zowel de twijfel als het vertrouwen. Gedachten en gevoelens zijn gedetailleerd en helder verwoord in inleefbare dialogen die zich goed laten voorlezen en eventueel uitspelen in theatervorm. Humor en ernst gaan hand in hand. Vele zwart-wittekeningen ondersteunen de tekst. Gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal spreken voor zich. Levendige bladspiegel met fladderzetsel, witregels en tekeningen binnen en rondom de tekst. Verzorgde uitgave. Niet gebonden aan een bepaalde levensbeschouwing en identificatiemogelijkheden voor jong en oud. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Drie pinguïns wonen ergens op de wereld in een land vol sneeuw en ijs. De kleinste van de drie is rebels en sceptisch. Elke bewering van de andere twee trekt hij in twijfel. Zo discussiëren ze bijvoorbeeld over God en dat levert filosofische pareltjes op, tegelijk grappig en gevat. Terwijl ze aan het zoeken zijn naar sluitende bewijzen voor het bestaan van God, komt een duif de nakende zondvloed aankondigen. Ze worden aangemaand om met twee (!) bij de ark te zijn om acht uur. Waarmee het ultieme godsbewijs geleverd is. Maar de twee grootste pinguïns zitten wel met een nieuw probleem. Ze kunnen de kleine toch niet achterlaten. Dus smokkelen ze hem in een koffer mee de ark op. Terwijl het steeds harder gaat regenen, is hun grootste zorg te vermijden dat de verstekeling ontdekt wordt, want de duif kijkt er streng op toe dat de quota van twee gerespecteerd worden. Van bij het begin heeft de duif het gevoel dat hij iets vergeten is. En als de ark eindelijk terug aan de grond staat, komt de kleine rebelse pinguïn goed van pas om te vervangen wat de duif vergeten is. Dit is een grappige variant op het Noach-verhaal met spitse dialogen en in een volwassen taal. De zwart-witillustraties zijn soms cartoonesk. Een boek om mee te lachen en om bij na te denken.

Verberg tekst