Een reis is een efficiënte aaneenschakeling van bezienswaardigheden. Dat is het uitgangspunt van de Nederlandse reisgidsenreeks 'Wat & hoe'. Timemanagement en planning zijn dan ook sleutelconcepten in de gidsen over Venetië en Rome.

Een inleidend hoofdstuk bevat, naast enkele cijferweetjes en culinaire tips, een lijst met suggesties voor een echt blitzbezoek. Daarna volgt een tiental bladzijden praktische tips, met o.m aandacht voor feestdagen, grote evenementen en openbaar vervoer. Ook werd er een beknopt lijstje losse Italiaanse woorden opgenomen, overbodig voor wie het Italiaans enigszins machtig is, nutteloos voor wie geen Italiaans spreekt.

Het deel 'De selectie' bevat tien highlights. Voor Rome zijn dit vanzelfsprekend het Vaticaan, de Romeinse restanten en de musei Capitolini, maar ook de piazza Navona en de San Clemente. De gids over Venetië plaatst o.m. het Canal Grande, de San Marco en de Scuola Grande di San Rocco in de top tien.

De teksten die deze hoogtepunten nader toelichten zijn beknopt en eindigen soms abrupt. De focus ligt op petite histoire veeleer dan op een historisch overzicht. Bij de gids voor Venetië valt op dat de beperkte ruimte al te vaak wordt ingenomen door overbodige of vanzelfsprekende informatie. Warrige zinnen, droge opsommingen en slordigheden halen de zo belangrijke vaart uit de tekst.

Het deeltje 'Verrassende tips' lijkt veelbelovend. De Romegids geeft (helaas niet echt verrassende) tips voor een trip met kleine kinderen, voor de mooiste uitzichten, de beste musea en de mooiste kerken. Voor Venetië komen daar nog o.m. een lijst van indrukwekkende façades en een opsomming van bijzondere winkels bij. De Romeinse wandeling en de Venitiaanse boottocht die de resp. hoofdstukken besluiten, zijn zo summier beschreven dat verdwalen in Rome of de kluts kwijtraken op het Canal Grande de, weliswaar aangename, bedoeling lijkt.

Voor het hoofdstuk 'Op pad' wordt Rome in drie delen opgedeeld: het noorden, het hart en het zuiden. Bezienswaardigheden van het betreffende gebied worden behandeld in alfabetische volgorde. Ook hier wordt de uitleg bewust summier gehouden. Voor Venetië geldt dezelfde, niet erg handige, woordenboekachtige werkwijze, al wordt de stad hier opgedeeld in de bekende zes sestieri.

Het slothoofdstuk beschrijft enkele plaatsen buiten de stad. Dit is wellicht het interessantste, maar helaas ook het kortste deel van de gidsen. Wie in Rome verblijft krijgt bv. tips voor Tivoli, Ostia en de Villa Adriana. Venetiëgangers kunnen naar Lido di Jésolo en Asolo. Vreemd genoeg worden hier ook steden behandeld die op zich een reisgids waard zijn, zoals Verona.

De kaartjes, die op de binnenkant van de uitklapbare omslag zijn gedrukt, zijn ronduit onhandig. Voortdurend moet worden gewisseld tussen voor- en achterplat. Door de spiraalband zijn de boekjes overigens moeilijk doorbladerbaar en zeer kwetsbaar. De vele foto's die de bladzijden kleuren zijn door afwezigheid van onderschriften van weinig nut. Al bij al geven de gidsen dus de indruk gemaakt te zijn met dezelfde haast als degene waartoe ze de reiziger aansporen. [Bram Demulder] Verberg tekst

Deze kleinere variant van de 'Wat & Hoe Reisgids' is gewijd aan Venetië. Het zijn kleine pockets met veel kleurenfoto's. De kaften bestaan uit uitklapbare plattegronden en kaarten. Het kenmerk van de gids is beknoptheid. De introductie in het gebied is minimaal met puntsgewijze opsommingen van weetjes. Telkens worden in twee pagina's de belangrijkste bezienswaardigheden vermeld met website, foto, klein stukje tekst en praktische gegevens. Dan cafés, lunchadressen, restaurants, hotels, winkelen etc. Vervolgens worden per buurt bezienswaardigheden in enkele zinnen en tips voor restaurants, hotels, uitgaan etc. gegeven. Top 10-lijstjes, hotspots en ook enkele autoroutes en stadswandelingen zijn opgenomen. De gids besluit met een algemeen register en kaartregister. Herziene druk.