In de Britse reeks ‘Tunnels’ van het schrijversduo Roderick Gordon en Brian Williams komt het einde dichterbij. Deel vier, Dichtbij, is naar het Nederlands vertaald en de schrijvers hebben beloofd om er na zes delen een punt achter te zetten. Laten we hopen dat ze zich aan hun woord houden. Niet dat het verhaal niet spannend en meeslepend zou zijn, het tegendeel is waar. Ook in dit deel gaat de beklemmende tocht van Will, zijn vader dr. Burrows en zijn vriend Chester door de onderaardse wereld door. Het ondergrondse volk, de Styx, heeft boosaardige plannen met de bovengrondse bevolking om hen zo aan hun gezag te onderwerpen. Door middel van een virus, gemaakt door giftige slakachtigen die diep onder de aarde leven, zullen miljoenen mensen de dood vinden. Omdat Will en Chester de plannen van de Styx steeds dwarsbomen, moeten beide jongens zo vlug mogelijk worden uitgeschakeld. De Rebecca’s, een tweeling die zeer hoog in rang staan in de Styx-hiërarchie en ooit nog de rol van Wills zussen op zich namen, zetten de achtervolging meedogenloos in. Een van de hoofdpersonages wordt door beide zussen zonder veel poespas over de kling gejaagd. Voor deze bijna hopeloze strijd krijgen de vrienden de hulp van enkele verzetsstrijders die zowel onder als boven het aardoppervlak opereren. Dat een van deze medestanders een overgelopen Styx is, maakt het extra spannend. De scènes spelen zich zowel boven- als ondergronds af. Dit geeft wat afwisseling en biedt de schrijvers de mogelijkheid om de ouders van Will en Chester in beeld te brengen. Daarenboven werden de vrienden op het eind van het vorige deel van elkaar gescheiden, zodat ze hun weg afzonderlijk moeten verderzetten. Ook dit geeft Gordon en Williams de ruimte om verschillende verhaallijnen uit te werken, wat de spanning verhoogt. Voor de lezer die alle wendingen goed wil volgen, vraagt dit deel wel een inspanning. Te meer omdat je je onmogelijk kan oriënteren in de wondere ondergrondse wereld, waarvan ook in dit deel een plattegrond ontbreekt. Omdat de schrijvers vaak verwijzen naar plaatsen uit vorige delen, werkt het gebrek aan overzicht irriterend. De sfeerschepping en de enscenering zijn als vanouds wel geslaagd. Met vrij lange beschrijvingen bouwen de schrijvers een nieuwe wereld op die als plausibel ervaren wordt. Het verhaal balanceert tussen spannend en ronduit gruwelijk. Door de juiste dosering, met hier en daar wat humor en fantasie haakt de lezer toch niet af. De dialogen zijn kort en to the point. Het is de schrijvers niet om stilistische hoogstandjes te doen, maar om het vertellen van een beklijvend verhaal. Het is dan ook uitkijken naar de ontknoping in het zesde deel.
[Cindy Vanhove] Verberg tekst

De reeks 'Tunnels'* kent inmiddels genoeg liefhebbers die reikhalzend naar dit vierde deel hebben uitgekeken. Will, dr. Burrows en Elliott bevinden zich nog steeds in het tunnelstelsel onder het aardoppervlak dat veel groter is dan gedacht en verschillende werelden bevat. Chester en Martha bereiken het aardoppervlak, waar de vrouw zich ontpopt tot een gevaarlijke gek. Drake weet Chester te redden samen met een nieuwe vriend, een overgelopen Ruimer. Tijdens gevechten met de Rebecca-tweeling, de Styx en hun helpers, nazaten van nazi’s die een eigen stad hebben onder de grond, verliest een lid van de vriendengroep het leven. Ook in dit deel loopt een aantal verhaallijnen door elkaar en wisselt het perspectief soms razendsnel van de ene naar de andere groep vrienden en/of vijanden. Je moet nu wel alle delen gelezen hebben om de gebeurtenissen en de relaties tussen alle personages nog te kunnen begrijpen. Het verhaal speelt duidelijk in het hier en nu en bevat tegelijkertijd veel verwijzingen en terugblikken in de geschiedenis (van prehistorie tot Tweede Wereldoorlog). Dit vierde boek heeft een open einde dat verwijst naar een volgend deel. Vanaf ca. 12 jaar. Verberg tekst