Roman die zich afspeelt in Iran. Als Shahaab twintig wordt, volwassen, wordt er een feest gegeven. Maar hij ontvlucht de gasten om naar het dak te gaan waar hij zijn leven overdenkt. Als kind van vier kon hij niet praten en toen hij dat besefte werd hij gevoelig voor het woord ‘stom’. Hij wordt gepest omdat hij achterlijk zou zijn. Tussen hem en zijn vader is de verhouding uiterst moeizaam, zijn moeder neemt hem steeds in bescherming. Zijn nicht neemt hem mee naar het park zodat zij haar vriendje kan ontmoeten (in Iran mogen mannen en vrouwen geen contact met elkaar hebben als ze geen familie zijn). Bij een bepaalde gebeurtenis vloekt Shahaab, het zijn zijn eerste woorden, daarna zwijgt hij weer. Zijn zwijgen blijkt een vorm van protest te zijn tegen het gezinsleven dat ze leiden. Bibi, zijn oma, weet met liefde en wijsheid zijn zwijgen te doorbreken. Indringende roman waarin afwisselend het verhaal wordt verteld door Shahaab en zijn moeder. Geeft een beeld van het leven in Iran onder het strenge islamitische regime. Met enkele voetnoten. Van de Iraanse auteur verscheen eerder ‘Verlangen naar vrijheid’*. Verberg tekst