De kaart in Vermist op Drakeneiland vermeldt locaties als Donker bos, Verboden kust, Kale heuvels, Drijfzand, Drakenkop en Dodeneiland. In het verhaal zelf kom je echter geen draken tegen, tenzij de kinderen bedoeld worden die het eiland bewonen. Een ding is duidelijk: Drakeneiland is geen gewoon eiland. Er wonen nl. geen volwassenen en kinderen maken er de dienst uit. Het gaat overigens niet om gewone kinderen, maar om kinderen die iets op hun kerfstok hebben: zakkenrollen, spieken, tasjes stelen, brandstichten of liegen. Ze zijn naar het eiland gestuurd en kunnen er niet zomaar weg. Drakeneiland lijkt nog het meest op een opvoedingskolonie zonder begeleiding en de kinderen moeten hun kleine samenleving zelf draaiende houden. Zo krijgen ze een kans zichzelf te bewijzen, een uitgangspunt dat jeugdige lezers ongetwijfeld zal aanspreken: leven zonder de eeuwige bemoeizucht van volwassenen.
De idylle kan echter evengoed ontaarden in een situatie zoals bij William Goldings Lo…
Lees verder
De kaart in Vermist op Drakeneiland vermeldt locaties als Donker bos, Verboden kust, Kale heuvels, Drijfzand, Drakenkop en Dodeneiland. In het verhaal zelf kom je echter geen draken tegen, tenzij de kinderen bedoeld worden die het eiland bewonen. Een ding is duidelijk: Drakeneiland is geen gewoon eiland. Er wonen nl. geen volwassenen en kinderen maken er de dienst uit. Het gaat overigens niet om gewone kinderen, maar om kinderen die iets op hun kerfstok hebben: zakkenrollen, spieken, tasjes stelen, brandstichten of liegen. Ze zijn naar het eiland gestuurd en kunnen er niet zomaar weg. Drakeneiland lijkt nog het meest op een opvoedingskolonie zonder begeleiding en de kinderen moeten hun kleine samenleving zelf draaiende houden. Zo krijgen ze een kans zichzelf te bewijzen, een uitgangspunt dat jeugdige lezers ongetwijfeld zal aanspreken: leven zonder de eeuwige bemoeizucht van volwassenen.
De idylle kan echter evengoed ontaarden in een situatie zoals bij William Goldings Lord of the flies. Ook op Drakeneiland blijkt nl. dat kinderen net zoals volwassenen allerlei onaangename kanten hebben. Die onaangename karaktertrekken komen bij sommige kinderen vooral naar boven als er een 'Kei en kanjer'-verkiezing op komst is. Sommige meisjes hebben er alles voor over om tot Kanjer gekozen te worden en deinzen er niet voor terug hun tegenstanders met roddelpraatjes zwart te maken. Ze gaan zelfs zover dat ze een van de kanshebbers ontvoeren. De hechte vriendschap tussen Moon en Marisol loopt door dit gedoe ernstige schade op ? vooral Moon, die er zo'n behoefte aan heeft aardig gevonden te worden, heeft het er moeilijk mee.
Vermist op Drakeneiland bespreekt alle aspecten van het dagelijkse reilen en zeilen zoals de kinderen dat geregeld hebben: de bezigheden van de bakker, het belasting innen (de eilandbewoners hebben een eigen munt), de handhaving van rust en orde, de muzikanten, de journalist, de limonadeverkoper enz. Het verhaal drijft niet alleen op spanning en avontuur, maar doet ook recht aan de emotionele kanten in de levens van de jongens en meisjes. [Herman Kakebeeke]
Verberg tekst