Bede aan de zee
Bede aan de zee
Besprekingen
De onverschillige zee
Khaled Hosseini schreef een fabel over vluchtelingen tussen vrees en hoop. De aquarellen van Dan Williams geven het verhaal een extra geladenheid.
Dat bestsellerschrijver Khaled Hosseini het hart op de juiste plaats draagt, is al langer bekend. Nu schenkt hij de opbrengst van zijn nieuwste geïllustreerde boek Bede aan de zee integraal aan het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR). Hosseini is al een poos goodwill-ambassadeur van deze organisatie. Zelf vluchtte de arts en auteur van De vliegeraar en Duizend schitterende zonnen in 1980 - hij was toen amper 15 jaar - uit Afghanistan naar de Verenigde Staten.
De vluchtelingenthematiek blijft rondspoken door Hosseini's literaire verbeelding. In het geïllustreerde korte verhaal Bede aan de zee knoopt hij aan bij de dramatische geschiedenis van de driejarige Syrische vluchteling Aylan Kurdi. Wie herinnert zich niet het hartbrekende beeld van de dode kleuter op zijn buik - rood shirtje, blauw broekje - op het strand van het Turkse Bodrum? Het jongetje verdronk op 2 september 2015 in de Middellandse Zee tijdens een poging van zijn fa…Lees verder
Strand bij maanlicht
In september 2015 ging de foto van de driejarige peuter Alan Kurdi viraal: vooroverliggend op een Turks strand, het gezicht in de vloedlijn, opgeslokt en uitgespuwd door de zee nadat de boot waarin hij het veilige Europa probeerde te bereiken was gekapseisd. Het beeld leidde tot een wereldwijde golf van empathie.
Dit jaar in juni verdronken honderd vluchtelingen voor de Libische kust, stelt de Afghaanse succesauteur Khaled Hosseini, onder hen drie baby's nog jonger dan Alan. De beelden van de verdronken baby's in Libië waren even confronterend, maar de reactie was een stuk lauwer dan in 2015. Waar is ons medeleven gebleven, vroeg hij zich af. Zijn we door gewenning onverschillig geworden, of is het de macht van de grote getallen die de vluchtelingen ontmenselijkt? De problematiek gaat Hosseini, auteur van onder meer De vliegeraar en Duizend schitterende zonnen, na aan het hart. Hij is ambassadeur van de UNHCR, het vluchtelingencommissariaat van de VN. In 1980 liet hij zelf zijn thuisland Afghanistan achter zich en emigreerde naar de VS.
Verhalen zijn het beste tegengif tegen die verdoving, besloot hij. Geïnspireerd door Alan Kurdi en het lot van duizenden andere vluchtelingen schreef hij Bede aan de zee, een korte monoloog die gisteren wereldwijd werd gepubliceerd. De opbre…Lees verder