Het is knap dat de jonge Amerikaanse auteur in zijn zeer goed ontvangen debuut over zo'n gruwelijk onderwerp als de zelfmoord van de vijf tienerzusjes uit de Lisbon-familie kan schrijven zonder larmoyant of moralistisch te worden. Het is een bijzonder onderhoudend en spannend verhaal, met een scherpe tekening van het dagelijkse leven in een provinciestadje in Amerika. De schrijver gebruikt, heel origineel, de wij-vorm en het verhaal is één grote flash back. 'Wij' zijn een aantal jongens die geïnteresseerd en gefascineerd zijn door de aantrekkelijke meisjes Lisbon. Hun verlangen om met ze in contact te komen wordt aan alle kanten door met name de moeder gedwarsboomd. Na de zelfmoord van het jongste meisje zondert de familie zich helemaal af, waarna een half jaar later de andere zusjes zelfmoord plegen. Twintig jaar later proberen diezelfde jongens de hele tragische geschiedenis aan de hand van verhalen, telefoongesprekken, interviews etc. te reconstrueren en een antwoord te vinden op de vraag die hen voortdurend bezig houdt: waarom? Indringende en geestige stijl (enigszins te vergelijken met de boeken van John Irving). Onlangs verfilmd met Kathleen Turmer en Danny DeVito (filmstill op het omslag). Kleine druk, volle bladspiegel. Verberg tekst