De bekende Zweedse auteur (1944) laat in deze verzetsroman zijn hoofdpersoon, de aantrekkelijke half-Duitse, half-Noorse Johanne Lauritzen, actief deelnemen aan een fors aantal acties in de jaren 1941, 1942 en begin 1943. Ze is betrokken bij Blauwe Ster, vergelijkbaar met het Rode Kruis, en smokkelt Noorse verzetsstrijders Zweden binnen, ze volgt een opleiding tot spion in Engeland, is de aanstichter tot een vluchtlijn voor Noorse Joden en zet ondertussen ook haar fraaie lijf in voor de goede zaak. Voorwaar behoorlijk veel voor een enkele vrouw, maar het betreft hier dan ook een roman en dan kunnen dat soort dingen wel. Volgens de achterflap kan het boek ook gelezen worden zonder voorkennis van de voorgaande delen uit de serie ‘De grote eeuw’*. Dat is echter niet zo, want geregeld worden zaken daaruit aangehaald. Het geheel is best vlot te lezen, maar is wat slordig in de uitwerking. Zo laat hij een 17-jarig meisje een jaar later opeens 20 zijn en laat hij wapens gebruiken op een tijdstip dat ze nog niet beschikbaar waren. De voorplaat slaat niet op de inhoud. Kortom, net boven de middelmaat. Ook de tekst ‘Drie broers, twee oorlogen, één eeuw’ slaat dan misschien op de serie, maar echt niet op de inhoud van dit boek. Een van de weinige romans over het Scandinavisch verzet. Verberg tekst