Jackie Todd en haar man emigreren in 1997 van Londen naar een schilderachtig bergdorpje in het Spaanse Andalusië. In Hondenbaan in de zon beschrijft Todd de verhuis en zelfs de tegenslagen met zoveel liefde en humor, dat je zin krijgt om hen achterna te gaan. Om te beginnen kopen ze Casa Nostra als vakantiehuis. De makelaar liet hen schitterende villa's en penthouse-appartementen met hot-tubs op enorme terrassen zien, maar tot zijn verbijstering en die van Todds man, valt Jackie onmiddellijk voor een huis dat deel uitmaakte van een oud Moors molencomplex. Het huis is eigenlijk te klein en het heeft geen zwembad, dus als het pand naast hen te koop staat, aarzelen ze niet. Dat jaar geven ze ook hun drukke baan in Londen op en verhuizen naar het gehucht La Molineta.
We maken kennis met allerlei kleurige dorpsfiguren zoals de kroegbaas Antonio, bij wie ze 's avonds dikwijls nog even een cognacje gaan drinken. Aan zijn vrouw Rosario bieden ze een tijdlang onderdak omdat ze tijdelijk met krukken loopt. In hoofdstuk vier doet de eerste zwerfhond zijn intrede. Er zouden er nog vele volgen en als het boek eindigt hebben ze tien honden en een legertje katten. In 2007 vingen ze 123 kittens en pups op, in 2008 waren dat er 119. Allemaal krijgen ze de verzorging die ze nodig hebben (de dierenarts is natuurlijk ook een goede vriend geworden) en dan wordt er een tehuis voor hen gezocht.
Een belangrijk deel van het boek gaat over de gedragingen van de honden en katten (wat meteen de titel verklaart), maar Todd beschrijft alles met zoveel humor en liefde dat het niet verveelt, zeker niet als je zelf een dierenvriend bent. Lourdes is de vrouw die hun drie huizen onderhoudt. Zij is nog nooit buiten haar dorp geweest tot Todd haar voor drie dagen meeneemt naar Londen. De belevenissen aldaar vormen het onderwerp van een vijftal hoofdstukken met hilarische beschrijvingen, zoals wanneer Lourdes voor het eerst de luxueuze winkel Fortnum & Mason aanschouwt.
Todd en haar man zijn gaandeweg deel gaan uitmaken van de kleine gemeenschap, zodat we ook het leven in een klein Spaans dorp leren kennen: geboortes, begrafenissen en huwelijken. Al van bij het begin maakt Todd komaf met het vooroordeel dat Spanjaarden niet werken. Ze werken wel degelijk, maar feesten evengoed met hart en ziel en elke gelegenheid (de naamdag van een patroonheilige, bijvoorbeeld) is goed om een fiesta in te richten. Een paar bladzijden slechts worden gewijd aan de gedragingen van de huurders van de twee huizen.
Hondenbaan in de zon is een heerlijk vakantieboek dat met warmte, liefde en vooral veel relativerende humor is geschreven. Op de acht pagina's kleurenfoto's zijn de honden en katten de hoofdrolspelers. [Gerda Sterk] Verberg tekst

Velen dromen van een ander leven in de zon. Jackie Todd en haar man Stephen voegden de daad bij het woord en emigreerden van Londen naar het Spaanse Andalusië. In een aantal korte anekdotes maken we kennis met hun nieuwe leven: de bouw van hun huis en de verbouwing van vier vakantiehuizen, de authentieke dorpsbewoners, hun beschermheiligen en processies, de warmte van hun Spaanse vrienden en bovenal hun grote liefde voor dieren. Jackie schrijft met humor en compassie over het leven in hun verstilde dorpje, de zwerfdieren die in Casa Todd een thuis hebben gevonden en de tijdelijke opvang van puppy's en kittens die flesvoeding nodig hebben. Tijdens het lezen krijg je zin om zelf even naar Andalusië af te reizen. Vlot geschreven, toegankelijk voor een breed publiek. Met katern met kleurenfoto's.