Met de wind mee naar de zee
×

Met de wind mee naar de zee
Besprekingen
Als een soort inleiding op het boek, nog voor het eerste hoofdstuk begint, staat er al een gedichtje van Polleke, waarin de toon wordt gezet van dit vierde boek: verdriet. Meteen komt in dit inleidende gedichtje ook de dubbelzinnige ondertoon naar voren (de traan én de lach), die deze reeks kenmerkt: "Ze zeggen dat gedichten moeten gaan over verdriet en dat is waar: dit is een lied over verdriet piedewiedewiet". "Verdriet" laten rijmen op "piedewiedewiet": typisch Polleke...
Voor de mensen in Pollekes omgeving (moeder, meester Wouter, vriendinnetjes) draaien de komende weken rond de bruiloft van Pollekes moeder met meester Wouter. Polleke zelf wordt volledig in beslag genomen door de ziekte van haar opa. Ze begrijpt niet, dat er gewoon een huwelijk wordt voorbereid, dat er gewoon jurken worden gepast, dat je gewoon naar school moet gaan als je opa in het ziekenhuis ligt. Ze is bang en in de war. Aanvankelijk wordt het allemaal als onschuldig en routine afgewimpeld en probeert …Lees verder
Voor de mensen in Pollekes omgeving (moeder, meester Wouter, vriendinnetjes) draaien de komende weken rond de bruiloft van Pollekes moeder met meester Wouter. Polleke zelf wordt volledig in beslag genomen door de ziekte van haar opa. Ze begrijpt niet, dat er gewoon een huwelijk wordt voorbereid, dat er gewoon jurken worden gepast, dat je gewoon naar school moet gaan als je opa in het ziekenhuis ligt. Ze is bang en in de war. Aanvankelijk wordt het allemaal als onschuldig en routine afgewimpeld en probeert …Lees verder
Copyright (c) Vlabin-VBC
Rond auteur Guus Kuujer was het een aantal jaren stil, totdat hij in 1999 met het eerste deel van een serie kwam over Polleke, dat meteen goed was voor een Gouden Griffel. In rap tempo volgden in 2000 twee delen en nu dan het vierde. Hoewel los van elkaar te lezen zal iedereen die eenmaal een deel gelezen heeft, alles willen weten over Polleke, haar moeder die met de meester trouwen gaat, Spiek, haar vader die in de esoterie verdwaald lijkt en in een soort jurk rondloopt, Mimoen, haar vriendje, die met haar beste vriendin gezoend heeft, en opa en oma, met wie Polleke een fijne band heeft. Opnieuw worstelt de innemende Polleke met haar gevoelens, die zij in korte gedichtjes verwoordt. Zo komt er weer toenadering tussen Mimoen en Polleke en staat de meester erop dat ze vrede sluit met vriendin Caro. De trouwplannen tussen Pollekes moeder en de meester nemen vaste vormen aan. En dan is er nog opa, die ongeneeslijk ziek blijkt. Gelukkig is er geen sprake van droevig gesomber. Met veel gev…Lees verder
-
Pollekes boek
-
Guus Kuijer
-
Alice Hoogstad