Erik van Os lijkt zijn gedichten wel uit zijn mouw te schudden. Zijn lekker klinkende zinnen vloeien moeiteloos over de pagina's. Maar net die schijnbare vanzelfsprekendheid doet vermoeden dat de dichter wel degelijk schaaft aan zijn poëzie. In Koe en daarmee Koe verzamelt Van Os een aantal vlotlezende gedichten voor 10-plussers over uiteenlopende onderwerpen als koeien, opstaan, school, verliefd zijn en het kunstgebit van oma. Wat de gedichten gemeenschappelijk hebben, is hun uiterst eenvoudige taal, hun leuke rijm en hun zin voor relativering. Taalplezier en humor zou je de handelsmerken van deze dichter kunnen noemen. Het ene gedicht na het andere zal jonge én oudere lezers doen glimlachen. 'Kuddedieren', het gedicht waaraan de bundel zijn titel ontleent, gaat bv. zo: "Kudde koeien / in een wei // geen eentje droevig / geen eentje kwaad / geen een jaloers / geen eentje blij // geen enkel / emotioneel / gedoe // koe / en daarmee / koe." Een niemendalletje, zou je kunnen zeggen, maar tegelijkertijd toch ook een versje waarbij kinderen even kunnen stilstaan.

Erik van Os is echter meer dan een vrolijke frans. Hij pakt in deze bundel ook ernstige thema's aan; op een lichte, maar toch beklijvende manier. In 'Gras' schrijft hij fijnzinnig over pesten: "Ik wou dat ik groen was. / Ik wou dat ik gras was // en dat alle kinderen uit de klas / aan de juffrouw zouden vragen / of ik nog wel bestond // en als iemand mij wou pesten / ? of zelfs alleen maar plagen ? / was er niemand die mijn vond // want ik was groen / want ik was gras/ / en niemand die / wist waar / ik was." De sterkste gedichten in deze bundel zijn precies die waarin de dichter een minder vrolijk onderwerp combineert met een relativerende pointe. Daar slaagt Van Os zeker niet overal in. Sommige teksten hebben echt weinig om het lijf, maar dat vergeet je snel wanneer je de pagina omslaat en toch weer een pareltje ontdekt. Het is leuk dat de dichter ook zichzelf aan zijn humor onderwerpt: "Het was zo'n gedicht / waarvan ik dacht // daar heeft de dichter / maanden over nagedach // maar maandagochtend / halfzeven is hij even / opgestaan // heeft wat woorden / opgeschreven en is weer / terug naar bed gegaan."

Koe en daarmee koe biedt geen complexe poëzie met grote 'P', maar is wel een dichtbundel vol herkenbare gedichten voor kinderen. Van Os' poëzie is eenvoudig, maar niet vrijblijvend. Hij laat kinderen proeven van de mogelijkheden van taal en ik ben er zeker van dat zijn jonge lezers zullen smullen. De fijne waterverfillustraties van Piet Grobler vullen de tekst mooi aan. [Reine De Pelseneer] Verberg tekst

Dertig gedichten, veelal vanuit een ik-persoon, waarbij gedachten en/of gevoelens verwoord worden. Er zijn gedichten opgenomen over onder meer vriendschap, geluk, angst en eenzaamheid, maar ook over iets lichtere thema's. Soepel rijmend, metrisch mooi, verrassende afbrekingen en inhoudelijk aansprekend. De toon is heel divers, van serieus tot humoristisch. Het is soms even graven, het ligt niet aan de oppervlakte. Er is veel wit, zowel bij de tekst als rond de illustraties, maar wat er staat, is krachtig, ontroerend, schattig, vrolijk of doordringend. Tekst en illustraties vormen een sterke eenheid. Eenzelfde fijnzinnigheid die de gedichten kenmerkt is terug te vinden in de subtiele kleurenillustraties in waterverf en zwarte inkt. Voorzien van kleine, maar treffende details. De titel is een goede indicator van de inhoud; die roept bewondering en verwondering op. In de grote stapel poëziebundels die verschijnen vanwege de aandacht voor het gedicht tijdens deze Kinderboekenweek (2008) is dit een hoogvlieger. Mooi verzorgd uitgegeven boek in oblong formaat voor ca. 9 jaar en ouder. Verberg tekst

De gedichten en beelden in deze bundel zijn uitsluitend bedoeld voor iedereen. Deze vreemde flaptekst lijkt een loopje te nemen met de vraag wie deze dichtbundel wil aanspreken. Sommige gedichten zijn heel simpel, over heel kleine dingen, zoals bv. op woensdag bij oma gaan eten, die dan klaarmaakt wat jij kiest. Een aantal gaan dan weer over tongzoenen, sex en MSN, wat toch weer wat oudere kinderen suggereert. En het eerste gedicht over de koe die naargelang het land boe of moo loeit, is zelfs voor een elfjarige niet te begrijpen. Kwaliteit is wisselend: soms flauw, beetje makkelijk, maar soms ook met mooie formuleringen, zoals bv. over het afgeleide schoolkind in Maar nog voor ik op wil staan grijpt de juf me bij mijn naam. (p. 18) Helemaal mooi is 'Op de camping' waarin een beeld geschetst wordt van de activiteiten die je daar vindt: de beschrijving start lieflijk, bijna idyllisch, om steeds realistischer, maar ook negatiever en zwarter te worden, en tenslotte de cirkel rond te maken: een ventje naast de fiets schreeuwt moord en brand een broertje geeft zijn zus een harde schop de vader die zijn baby in de lucht gooit godzijdank, hij vangt hem op. (p. 46) De illustraties zijn heel sfeervol, heel aanwezig zonder te domineren. Heel vaak met letters erin verwerkt, waardoor ze zelfs in beeld het woord op de voorgrond zetten.

Verberg tekst