Erik van Os lijkt zijn gedichten wel uit zijn mouw te schudden. Zijn lekker klinkende zinnen vloeien moeiteloos over de pagina's. Maar net die schijnbare vanzelfsprekendheid doet vermoeden dat de dichter wel degelijk schaaft aan zijn poëzie. In Koe en daarmee Koe verzamelt Van Os een aantal vlotlezende gedichten voor 10-plussers over uiteenlopende onderwerpen als koeien, opstaan, school, verliefd zijn en het kunstgebit van oma. Wat de gedichten gemeenschappelijk hebben, is hun uiterst eenvoudige taal, hun leuke rijm en hun zin voor relativering. Taalplezier en humor zou je de handelsmerken van deze dichter kunnen noemen. Het ene gedicht na het andere zal jonge én oudere lezers doen glimlachen. 'Kuddedieren', het gedicht waaraan de bundel zijn titel ontleent, gaat bv. zo: "Kudde koeien / in een wei // geen eentje droevig / geen eentje kwaad / geen een jaloers / geen eentje blij // geen enkel / emotioneel / gedoe // koe / en daarmee / koe." Een niemendalletje, zou je kunnen zegge…
Lees verder
Erik van Os lijkt zijn gedichten wel uit zijn mouw te schudden. Zijn lekker klinkende zinnen vloeien moeiteloos over de pagina's. Maar net die schijnbare vanzelfsprekendheid doet vermoeden dat de dichter wel degelijk schaaft aan zijn poëzie. In Koe en daarmee Koe verzamelt Van Os een aantal vlotlezende gedichten voor 10-plussers over uiteenlopende onderwerpen als koeien, opstaan, school, verliefd zijn en het kunstgebit van oma. Wat de gedichten gemeenschappelijk hebben, is hun uiterst eenvoudige taal, hun leuke rijm en hun zin voor relativering. Taalplezier en humor zou je de handelsmerken van deze dichter kunnen noemen. Het ene gedicht na het andere zal jonge én oudere lezers doen glimlachen. 'Kuddedieren', het gedicht waaraan de bundel zijn titel ontleent, gaat bv. zo: "Kudde koeien / in een wei // geen eentje droevig / geen eentje kwaad / geen een jaloers / geen eentje blij // geen enkel / emotioneel / gedoe // koe / en daarmee / koe." Een niemendalletje, zou je kunnen zeggen, maar tegelijkertijd toch ook een versje waarbij kinderen even kunnen stilstaan.
Erik van Os is echter meer dan een vrolijke frans. Hij pakt in deze bundel ook ernstige thema's aan; op een lichte, maar toch beklijvende manier. In 'Gras' schrijft hij fijnzinnig over pesten: "Ik wou dat ik groen was. / Ik wou dat ik gras was // en dat alle kinderen uit de klas / aan de juffrouw zouden vragen / of ik nog wel bestond // en als iemand mij wou pesten / ? of zelfs alleen maar plagen ? / was er niemand die mijn vond // want ik was groen / want ik was gras/ / en niemand die / wist waar / ik was." De sterkste gedichten in deze bundel zijn precies die waarin de dichter een minder vrolijk onderwerp combineert met een relativerende pointe. Daar slaagt Van Os zeker niet overal in. Sommige teksten hebben echt weinig om het lijf, maar dat vergeet je snel wanneer je de pagina omslaat en toch weer een pareltje ontdekt. Het is leuk dat de dichter ook zichzelf aan zijn humor onderwerpt: "Het was zo'n gedicht / waarvan ik dacht // daar heeft de dichter / maanden over nagedach // maar maandagochtend / halfzeven is hij even / opgestaan // heeft wat woorden / opgeschreven en is weer / terug naar bed gegaan."
Koe en daarmee koe biedt geen complexe poëzie met grote 'P', maar is wel een dichtbundel vol herkenbare gedichten voor kinderen. Van Os' poëzie is eenvoudig, maar niet vrijblijvend. Hij laat kinderen proeven van de mogelijkheden van taal en ik ben er zeker van dat zijn jonge lezers zullen smullen. De fijne waterverfillustraties van Piet Grobler vullen de tekst mooi aan. [Reine De Pelseneer]
Verberg tekst