De herdrukken Nijntje in het museum en Lieve oma Pluis maken samen met de nieuwe boeken Nijntje is stout, Nijntje is jarig en Lees mee met Nijntje deel uit van de succesvolle reeks van Dick Bruna over Nijntje, die al bijna vijftig jaar bestaat. De boekjes hebben hetzelfde handige formaat en zijn opgebouwd volgens een gelijkaardig stramien: we krijgen telkens 12 tekeningen op de rechterpagina en een tekst op rijm van vier zinnen op de linkerpagina. De felgekleurde, haast schematische figuren en objecten hebben een dikke zwarte rand. De tekst bevat geen hoofdletters, maar wel leestekens.

In Nijntje in het museum mag Nijntje met vader en moeder mee naar het museum. Aanvankelijk vindt mijnheer Pluis zijn dochtertje daar nog wat te klein voor, maar Nijntje is het daar niet mee eens. Op het eerste schilderij dat ze bewondert, staat een appel, die ze "net echt" vindt. Verder ontdekt ze een mobile, een stenen beer, een blauwe en gele zon, een schilderij met strepen en een blauw konijn dat vader op Nijntje vindt lijken. Nijntje beseft bij dat alles al goed dat afbeeldingen van dingen verschillen van de werkelijkheid: "nee hoor, zei nijn, want ik ben echt en ik ben ook niet blauw". Via voorlezen uit prentenboeken ontdekken peuters al snel dat prenten afbeeldingen zijn van mensen en dingen die ze in de realiteit leerden kennen en benoemen. Dat is een belangrijke fase in de taalontwikkeling en ontluikende geletterdheid van jonge kinderen. Dit boekje speelt hier handig op in door hen op een eenvoudige wijze in contact te brengen met de fictieve wereld die kunstenaars scheppen. Peuters en een museumbezoek, het is geen evidente combinatie en jonge kinderen willen immers niet alleen kijken, maar ook voelen en experimenteren. Wie het er toch wil op wagen, vindt in dit boekje de perfecte voorbereiding.

In Lieve oma Pluis vertelt Bruna in tekst en illustraties hoe Nijntje zich voelt wanneer oma Pluis doodgaat. Opa is erg verdrietig, en Nijntje heeft hem nooit voorheen zien huilen. We lezen hoe iedereen afscheid komt nemen van oma, en hoe ze daarna wordt begraven in het bos. Later brengt Nijntje plantjes naar het graf. Ouders en opvoeders vinden het moeilijk om met jonge kinderen te praten over doodgaan, maar toch wordt elk kind er vroeg of laat mee geconfronteerd. Met dit boekje slaagt Bruna er perfect in om het thema te vertalen naar peuters. Het eenvoudige verhaal bespreekt het sterven van een geliefde persoon en wat dat in de familie teweegbrengt zonder in te gaan op de vraag naar het hiernamaals. Ondertussen laat Bruna jonge kinderen ontdekken dat iemand van wie je houdt ook na de dood nog verder blijft leven in onze gedachten. Een inspirerend boek om het thema doodgaan bespreekbaar te maken in de kleuterklas.

In Nijntje is stout gaat Nijntje met haar moeder naar de winkel. Terwijl haar moeder koekjes voor de thee koopt, vindt Nijntje in een hoek van de winkel een schaal met snoepjes. Stiekem steekt ze er vier in haar zak. 's Nachts kan ze echter niet slapen door schuldgevoelens en de dag daarna vertelt Nijntje aan haar moeder wat ze gedaan heeft. Mama zegt dat ze het heel erg vindt en neemt Nijntje meteen mee naar de winkel om de snoepjes terug te brengen. Ook dit boekje heeft een chronologische verhaallijn en bevat eenvoudige tekeningen in heldere kleuren. Bovendien heeft het verhaal een duidelijke boodschap, en sluit het nauw aan bij de leefwereld van jonge kinderen. Ook dit boekje biedt gespreksstof om thuis of in de kleuterklas te praten over stelen.

Het kartonboekje Nijntje is jarig bevat de illustraties uit de gelijknamige DVD uit 2005. Niet het bekende figuurtje, maar een afbeelding van een Nijntjepop uit de filmpjes speelt de hoofdrol. Op de taart die op de tafel klaar staat prijkt één kaarsje, maar in de tekst wordt niet vermeld hoeveel jaar Nijntje wordt. In prenten op de vier rechterpagina's worden allerlei bezigheden voor en tijdens het verjaardagsfeest uitgebeeld: het versieren van de stoel en kamer met vlaggetjes, een mooie jurk aantrekken, een taart bakken...

In de tekst op elke linkerpagina staan telkens drie verkleinde afbeeldingen, die peuters bij het voorlezen kunnen benoemen om zo het verhaal mee te 'lezen'. Op de prenten kunnen de peuters bovendien allerlei details ontdekken, zoals een boekje met afbeeldingen van de maan en sterren of een kralenketting aan Nijntjes hals. Een leuk en interactief boekje voor de allerjongsten.

Lees mee met Nijntje werd speciaal gemaakt om via de verkoop van het boekje geld in te zamelen, waarmee in ontwikkelingslanden bibliotheken worden opgericht. De inhoud richt zich dan ook op kleuters die al interesse vertonen in het leren lezen. Nijntje toont haar huis, haar school en de markt, ze wandelt samen met vriendinnetje Nijna door het grote woud, vaart met een boot op zee, reist door de woestijn, bezoekt een wildpark etc. Ten slotte genieten Nijntje en Nijna van een verdiende nachtrust. Op de rechterbladzijde staan telkens een aantal prentjes en de namen van voorwerpen of dieren die bij de plaats horen die Nijntje bezoekt, zoals een leeuw of een olifant in het wildpark, en schelpen, een walvis en een boot bij de zee. De kinderen kunnen dus al spelend de woorden 'herkennen' die bij de plaatjes horen. De door Nijntje bezochte plaatsen lijken niet in logische volgorde te staan: de eigen omgeving wordt afgewisseld met veraf gelegen gebieden. Het formaat is een beetje groter dan dat van de andere boekjes, maar de figuurtjes en voorwerpen sluiten perfect aan bij de stijl die we van Bruna gewoon zijn. [Anita Wuestenberg] Verberg tekst

In de koekjeswinkel stopt Nijntje stiekem vier toffees in haar zak. 's Nachts krijgt ze wroeging en als moeder vraagt of er iets is, geeft ze het toe. Moeder laat haar de snoepjes terugleggen. Vierkant prentenboekje in het bekende Nijntje-formaat met links de vierregelige tekst op rijm (abcb), waarbij de b-regels niet altijd rijmen. Op de rechterbladzijde de bekende Brunaplaatjes in veel blauw en wit, waardoor het zo mogelijk nog soberder is dan anders. Dat de anders zo brave Nijn nu plotseling stout is, is niet alleen schokkend, maar ook eufemistisch te noemen. Het gaat hier direct over stelen. Erg moeilijk voor de jonge doelgroep en door de vorm mist nu toch ook de uitleg. Normaal gesproken zou een kind eerst om snoep vragen/zeuren in plaats van direct stelen uit een winkel. Is het de ‘normen en waarden’-rage die Nijntje van haar voetstuk moet laten vallen? Vanaf ca. 3 jaar.

Als Nijntje met haar mama naar de bakker gaat, ziet ze een schaal met mooi gekleurde 'toffees'. Ze steekt er vier in haar zak. Thuisgekomen heeft Nijntje wroeging, ze kan er 's nachts niet van slapen. De volgende dag biecht ze alles op aan mama. Samen brengen ze de snoepjes terug. Een zwaar onderwerp voor jonge kinderen. Ik betwijfel of peuters er iets van zullen begrijpen. Het woord 'toffee' zullen de meeste kinderen ook niet kennen. Het alom gekende figuurtje zal wel vertrouwd aandoen.