Het gezin van Bernie King krijgt een nieuwe buurvrouw: een oudere dame, die er keurig en vrij gewoon uitziet. Toch voelt de elfjarige Bernie al meteen dat er iets vreemds aan de hand is met deze Zwellengrebel. Wanneer er even later ongewone dingen gebeuren, worden zijn donkere vermoedens bevestigd.

De toon wordt meteen gezet wanneer Bernie op de eerste bladzijde een slak met handjes vindt in de achtertuin. Het vreemde beest ontsnapte uit het terrarium van de buurvrouw, die naar haar huisdier op zoek gaat. Zonder aanwijsbare reden besluit Bernie de slak te houden en zet daardoor een reeks gebeurtenissen in gang die zullen leiden tot een vreselijke confrontatie met de Zwellengrebel. Al snel heeft de jongen door dat zij niet zo onschuldig is als ze zich voordoet, maar door zijn reputatie als onverbeterlijke grappenmaker vindt hij bij niemand gehoor.

Om zijn gelijk te bewijzen, breekt Bernie bij de buurvrouw in. Hij wordt betrapt en kan slechts op het nippertje aan haar betovering ontsnappen. Hij houdt er echter wel een staart en harige voeten aan over. Bovendien blijkt hij even later wel heel goed te kunnen klimmen en groeit het haar op zijn benen een stuk sneller dan voorheen. Met de hulp van zijn vriendin Tessa en zijn zus Jane en haar vriendinnen, bindt Bernie uiteindelijk de strijd aan met de Zwellengrebel.

Het eerste deel van het boek is behoorlijk spannend en soms ook bijzonder grappig. Zo is de scène waarin we kennismaken met het gezin King erg leuk. De schranspartijen aan tafel en het onconformistische gebed voor het eten worden plastisch beschreven, waardoor de lezer de indruk krijgt mee aan tafel te zitten bij dit ongewone gezin. Ongewoon zijn ze immers zeker: vader bidt elke dag tot god om bijstand bij zijn beroepsactiviteiten als professionele oplichter, moeder is zwaarlijvig en denkt enkel aan eten, en Jane hangt de hele dag onderuitgezakt in de sofa. Tot overmaat van ramp blijken pa en ma minder geïnteresseerd in het welzijn van hun kinderen dan in het eigen winstbejag.

De vlotte schrijfstijl, vinnige dialogen en ongewone personages zorgen ervoor dat de lezer bij de les blijft. Het verhaal boeit, doordat Daan Remmerts de Vries er aanvankelijk goed in slaagt om te balanceren op de flinterdunne lijn tussen geloofwaardigheid en kitsch. Een stuk over de helft van het boek gaat het wankele evenwicht echter finaal onderuit. Eén kinderlokkende heks die uiterst gesofisticeerd te werk gaat, was blijkbaar niet voldoende: er moesten telekinetisch begaafde en blauwbloedige vriendinnen worden toegevoegd, zodat we ons opeens in een Amerikaanse gothicfilm voor tieners wanen. Voeg daar nog een wandelende pop aan toe, reusachtige kikkers die uit de hemel komen vallen en enkele onwaarschijnlijke heropstandingen en je bekomt een mengeling die sterk ruikt naar 'Chuckie' en gelijkaardige films. Filmisch gezien misschien interessant, maar het boek wordt er net iets te verwarrend en chaotisch door. [Tine Mortier] Verberg tekst

Sinds het buurhuis van Bernie King door mevrouw Zwellengrebel is betrokken, gebeuren er vreemde dingen. Wanneer Bernie in haar huis rondsnuffelt, doet hij een vreselijke ontdekking: ze verandert kinderen in dieren! Haar poging om hem in een aap te veranderen lukt maar ten dele, maar Bernie moet nu wel met een staart door het leven. Met zijn vriendin Tessa, inmiddels een konijn, Leo, nu een kraai, zijn zus Jane en haar twee vriendinnen probeert hij de heks (want dat is ze!) te slim af te zijn. Prettig leesbaar, tot het eind toe spannend verhaal, Roald Dahl waardig, maar wel met een eigen originaliteit en stijl. De omslagfoto met dieprode, vleesetende papavers en op de achtergrond het dreigende buurhuis geeft de griezelige sfeer van het verhaal goed weer. In tegenstelling tot de titel: er is slechts sprake van een magische cirkel, helemaal op het eind. Dat is echter een kleine kritische noot bij een heel geslaagde uitgave. Vanaf ca. 11 jaar.

Bernie, een jongen die graag kattenkwaad uithaalt en dode dieren verzamelt, krijgt een nieuwe buur: Mevrouw Zwellengrebel, op het eerste gezicht een deftige, oudere dame. Stilaan ondervindt Bernie dat Mevrouw Zwellengrebel heel wat geheimen verbergt en een echte dreiging vormt voor hem en iedereen uit de buurt. Hij vindt eerst een slak met armpjes en handen en in de tuin van de buur groeien er bijtende bloemen. Weldra verdwijnen er kinderen spoorloos. Noch zijn familie, noch zijn vriendjes geloven Bernie. Hij gaat, samen met Tessa, zijn beste vriendin, op onderzoek en vindt uit dat Mevrouw Zwellengrebel een heks is die, geïnspireerd door de bijnamen die kinderen elkaar geven, kinderen omtovert in dieren. Bernie verandert langzaam aan in een aapje omdat iedereen hem “kleine aap” noemt. Voor hij volledig verandert in een aap slaagt hij erin de toverkracht van de heks te breken. Het boek leest vlot en schakelt over van het ene avontuur naar het andere. Het is een mengeling van griezel, knotsgekke fantasie en humor. De verhaallijn is mooi opgebouwd en de situaties (zoals Bernies gezinssituatie) worden levendig en beeldend beschreven. Soms komt het verhaal wat krampachtig over en wordt het “van het goede teveel”. Toch best de moeite waard!

Verberg tekst