De schrijver is een Britse criminoloog die gesprekken heeft gevoerd met seriemoordenaars, negen Amerikanen en een Brit. Om ze tot deze gesprekken over zichzelf en hun daden te bewegen ging vaak een jarenlange briefwisseling vooraf. De aankondiging dat de eigen woorden van de misdadigers zijn gebruikt, wordt niet waargemaakt. Het is grotendeels de schrijver zelf die hun verhalen naverteld, maar het is zeker een lange aaneenschakeling van gruwelijkheden en vaak satanisch geweld, meestal voorafgegaan door traumatische gebeurtenissen in de jeugd. Maar of het ook zoals aangekondigd inzicht geeft in de geest van de moordenaars kan men betwijfelen. Er is geen psychologische ontleding van de misdadige geest. Dat de criminelen niet sporen, is bij aanvang al duidelijk. Het eerste verhaal is nog wel interessant, maar naarmate men vordert, begint de verveling toe te slaan: nog meer wreedheden, verkrachtingen, mishandelingen, ontledingen van lijken enzovoort. Het betreft in Nederland volslagen onbekende misdadigers, dus welke lezer men met zo'n boek een plezier doet, is een raadsel. Verberg tekst