Om in de wereld van de wetenschap te overleven en te excelleren hebben vrouwen veel brains nodig, maar evenzeer branie om het tegen de mannen op te nemen. Dat is de levensles van Christine van Broeckhoven, een van onze belangrijkste onderzoekers op het domein van de moleculaire genetica. Ze brengt in dit boek het relaas van haar groei op professioneel en persoonlijk vlak. Van Broeckhoven gebruikt voor de structuur van dit boek de structuur van de dubbele helix van het DNA: elk hoofdstuk over haar persoonlijke drijfveren loopt over in een hoofdstuk over haar professionele loopbaan. Na een hoofdstuk over haar kindertijd volgt een hoofdstuk over haar onderzoeksdepartement, na het deel over haar wortels en inspiratie volgt een deel over haar werk in de moleculaire genetica enz. Naast haar liefdesleven belicht ze vervolgens ook haar problemen als kind in een tehuis, haar depressie en de dood van haar broer. Ook de hersenen en de ziekte van Alzheimer komen uitvoerig aan bod.
Dit is een moedig boek omdat de auteur heel open zowel haar problemen beschrijft als haar sterke kanten, haar tegenslagen en haar successen. Bovendien krijg je een uitvoerig beeld van haar werkzaamheden en van de ziekte die ze onderzoekt. Van Broeckhoven is erin geslaagd om een boeiend en leerrijk boek te maken, dat een breed publiek verdient. [Guido Cuyvers] Verberg tekst

Christine Van Broeckhoven (geboren in 1953) is een Vlaamse topwetenschapper in het domein van de moleculaire genetica en is algemeen bekend door haar onderzoek naar de ziekte van Alzheimer; recent ook door haar optredens in de media. Ze brengt in dit boek het relaas van haar groei op professioneel en persoonlijk vlak. Ze wendt de structuur van de dubbele helix van het DNA aan: elk hoofdstuk over haar persoonlijke leven en drijfveren loopt over in een hoofdstuk over haar professionele loopbaan. Het is een assertieve en open getuigenis, omdat de auteur zowel haar persoonlijke problemen beschrijft als haar sterke kanten, haar tegenslagen en successen. Bovendien krijgt de lezer een uitvoerig beeld van haar werkzaamheden, de ziekte die ze onderzoekt en de moeilijke weg die een vrouwelijke wetenschapper moet begaan. De auteur is erin geslaagd mede door haar heldere taal en vlotte pen om een boeiend, leesbaar en leerrijk boek te schrijven dat een breed publiek verdient. Het boek eindigt met een lijst van de onderscheidingen die de auteur heeft mogen ontvangen. Grote letter. Verberg tekst