Patholoog Quirke raakt betrokken bij de dood van Deirdre Hunt, niet alleen de echtgenote van de brave Billy Hunt maar ook de zakenpartner van de zonderlinge Engelsman Leslie White. Quirke’s dochter Phoebe, die een soort haat-liefde verhouding met haar vader heeft, dreigt ook betrokken te worden in de duistere praktijen van het drietal Hunt, White en dr. Kreutz. Laatstgenoemde is een merkwaardig soort soefist met uitsluitend vrouwelijke klanten. Dit is een wat somber verhaal; de kroegen zijn donker en bedompt, het weer is echt Iers, dus veel regenbuien, windvlagen en grauwe dagen. Vrijwel iedereen drinkt, behalve Quirke, die alle 320 bladzijden zijn zucht naar alcohol kan weerstaan. Als alles voorbij is en Quirke de moorden heeft ontrafeld, zwicht hij voor de drank en ontwaakt met een mistig brein op een ijzeren bank aan het kanaal. Het verhaal wil maar niet echt spannend worden. Een van de oorzaken is dat de schrijver nogal uitweidt over bepaalde zaken en vaak zijwegen bewandelt die niets met het verhaal te maken hebben. Het taalgebruik is beeldend, maar de plot is niet verrassend. Net als Blacks boek 'Neergang'* meer een ‘roman noir’ dan een literaire thriller. De auteursnaam is een pseudoniem van de bekroonde (o.a. Booker Prize 2005) John Banville. Paperback, vrij kleine druk. Verberg tekst