De broer van de studente, die in dit vermoedelijk sterk autobiografische verhaal centraal staat, heeft simpel de rol van haar tegenpool zijn. Hij is ouder dan zijn zus maar hij zal door zijn autisme altijd afhankelijk blijven van zijn moeder en anderen. Zij wil liever zo onafhankelijk mogelijk zijn en wil voorlopig geen kinderen. Zij studeert aan een kunstacademie, heeft bijbaantjes, vriendjes, leest veel literatuur, probeert te houden van haar gescheiden vader die met tegenzin meebetaalt aan haar studie. Ze is gefascineerd door de witte wereld van de Noord- en Zuidpool, pluist van alles na over de eerste ontdekkingsreizen naar de polen en eindigt haar zoektocht op IJsland. Dit is een bildungsroman van een adolescente die kunstenaar wil zijn maar nog helemaal haar eigen weg moet vinden, en dus op een leeg wit vlak begint. Of ze schrijfster wil worden, weet ze ook niet zeker. Voor deze roman die geregeld onderbroken wordt door saaie Wikipedia-achtige stukken over de wetenschap van ijs en sneeuw en de eerste ontdekkingsreizigers, kreeg de auteur enkele literaire prijzen. Niet zozeer een roman, meer een collage, maar wel met boeiende observaties over het leven in Spanje na de bankencrisis, ouders, een autistische broer, vriendjes, de kunstwereld. Verberg tekst