Op een brug treft inspecteur Lars Bergenheim een verlaten auto aan met openstaande deuren en een kogel in de rugleuning. Later ontdekken de forensisch onderzoekers er ook nog een zogenaams 'Coldinukruis', het teken van een oude zeevaardersorde die haar oorsprong in de middeleeuwen heeft. De betekenis van deze vondst wordt pas in het midden van het boek duidelijk. De auto blijkt van Roger Edwards te zijn, die beweert dat zijn wagen de vorige avond werd gestolen, een feit dat hij nog niet heeft aangegeven bij de politie. Na de eerste ondervraging verdwijnt Edwards echter spoorloos. De dag nadien wordt de auto van Christian Lejan, een gangster uit Göteborg, beschadigd. Psychopaat Lejan opent de jacht op de dader, die vluchtmisdrijf pleegt. Korte tijd later wordt schrijver Jacob Ademar beschoten. Hij leeft in onmin met zijn buurman, Bengt Sellberg, die later met een kogel in zijn hoofd wordt teruggevonden in een parkeergarage in de auto van politicus Jan Richardsson. Omdat deze nadien spoorloos verdwijnt, wordt hij de eerste verdachte. Ademar is bovendien bezig aan een boek waarin de verdwijning van zijn vijftienjarige zus dertig jaar eerder centraal staat. Blijkbaar rakelt zijn research geheimen op die sommigen liever verborgen houden. Het enige aanknopingspunt voor inspecteur Erik Winters is dat er bij de aanslag en de moorden kogels van hetzelfde kaliber worden gevonden. Regelmatig wordt Winter door een onbekende man opgebeld, die zegt: 'Ik wilde het niet doen. Ik... wil het niet doen. Ik wil niet. Help mij.' Intuïtief voelt Winter aan dat de moord op Sellberg het minst belangrijke onderdeel van het onderzoek is. Maar wat is dan wel belangrijk en waar blijven de belangrijke, noodzakelijke antwoorden? Hij probeert te ontdekken wie in het drama meespeelt, wie het stuurt, en welke rol hij heeft. Dan verdwijnt ook inspecteur Lars Bergenheim en komt alles in een stroomversnelling die Winter naar het eiland Brännö leidt, waar het meisje dertig jaar eerder verdween.

Nog niet dood is alweer het negende boek van Åke Edwardson over politie-inspecteur Erik Winter, een beminnelijk man die luistert naar Coltrane, single malt whiskey drinkt, maatkleding draagt, op latere leeftijd getrouwd is met een arts, en twee kleine kinderen heeft. In dit boek wordt hij geplaagd door een ernstige hoofdpijn die hem hindert in zijn werk en tijdelijk geheugenverlies bezorgt. Net zoals Edwardsons vorige boeken blinkt Nog niet dood niet uit in vertelsnelheid. De auteur gaat gedetailleerd in op de relatieproblemen van zijn hoofdfiguren waardoor de lezer bij de les moet blijven om de belangrijkste verhaallijn niet te lossen. Door het thrilleraspect ondergeschikt te maken aan het verhaal overtreedt de auteur soms de regels van het genre. Anderzijds levert Edwardsons intelligente, gedetailleerde en stilistisch hoogstaande aanpak een boeiend boek op. [Myriam Bellens] Verberg tekst

Een man die een boek probeert te schrijven, een verlaten auto met een kogelgat erin op een brug, een verdwenen politicus, een moord in een parkeergarage en een dertig jaar geleden gepleegd misdrijf. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten van het nieuwe boek over hoofdinspecteur Erik Winter en zijn rechercheteam in Göteborg. De gebeurtenissen hebben ogenschijnlijk niets met elkaar te maken, maar Winters intuïtie en geduldig denk- en speurwerk leggen de verbintenissen langzamerhand bloot. Beschreven vanuit telkens een andere persoon ontvouwt zich het netwerk dat Winter moet zien te ontrafelen. Hij wordt daarbij geholpen door zijn team, dat echter de nodige tegenslagen te verwerken krijgt. De auteur maakt veelvuldig gebruik van dialogen, heeft een geheel eigen stijl van schrijven met in zijn taalgebruik veel oog voor detail. Dat komt soms de snelheid in het verhaal niet ten goede en eist concentratie van de lezer. Het verhaal blijft echter spannend tot het einde en heeft een goed uitgewerkte plot. Ake Edwardson hoort dan ook terecht thuis in de rij van de beste Zweedse thriller auteurs. Paperback, kleine druk. Verberg tekst